Promising approach: Prevent diabetes with intermittent fasting
Intermittent fasting is known to improve sensitivity to the blood glucose-lowering hormone insulin and to protect against fatty liver. DZD scientists from DIfE have now discovered that mice on an intermittent fasting regimen also exhibited lower pancreatic fat. In their current study published in the journal Metabolism, the researchers showed the mechanism by which pancreatic fat could contribute to the development of type 2 diabetes. 
Fatty liver has been thoroughly investigated as a known and frequently occurring disease. However, little is known about excess weight-induced fat accumulation in the pancreas and its effects on the onset of type 2 diabetes. The research team led by Professor Annette Schürmann and Professor Tim J. Schulz of the German Institute of Human Nutrition (DIfE) has now found that overweight mice prone to diabetes have a high accumulation of fat cells in the pancreas. Mice resistant to diabetes due to their genetic make-up despite excess weight had hardly any fat in the pancreas, but instead had fat deposits in the liver. "Fat accumulations outside the fat tissue, e.g. in the liver, muscles or even bones, have a negative effect on these organs and the entire body. What impact fat cells have within the pancreas has not been clear until now," said Schürmann, head of the Department of Experimental Diabetology at DIfE and speaker of the German Center for Diabetes Research (DZD).
Intermittent fasting reduces pancreatic fat
The team of scientists divided the overweight animals, which were prone to diabetes, into two groups: The first group was allowed to eat ad libitum—as much as they wanted whenever they wanted. The second group underwent an intermittent fasting regimen: one day the rodents received unlimited chow and the next day they were not fed at all. After five weeks, the researchers observed differences in the pancreas of the mice: Fat cells accumulated in group one. The animals in group two, on the other hand, had hardly any fat deposits in the pancreas.
Pancreatic adipocytes mediate hypersecretion of insulin 
In order to find out how fat cells might impair the function of the pancreas, researchers led by Schürmann and Schulz isolated adipocyte precursor cells from the pancreas of mice for the first time and allowed them to differentiate into mature fat cells. If the mature fat cells were subsequently cultivated together with the Langerhans islets of the pancreas, the beta cells of the "islets" increasingly secreted insulin. "We suspect that the increased secretion of insulin causes the Langerhans islets of diabetes-prone animals to deplete more quickly and, after some time, to cease functioning completely. In this way, fat accumulation in the pancreas could contribute to the development of type 2 diabetes," said Schürmann.
Significance of pancreatic fat for diabetes prevention
Current data suggest that not only liver fat should be reduced to prevent type 2 diabetes. "Under certain genetic conditions, the accumulation of fat in the pancreas may play a decisive role in the development of type 2 diabetes," said Schulz, head of the Department of Adipocyte Development and Nutrition. Intermittent fasting could be a promising therapeutic approach in the future. The advantages: it is non-invasive, easy to integrate into everyday life and does not require drugs.
Intermittent Fasting
Intermittent fasting means not eating during certain time slots. However, water, unsweetened tea and black coffee are allowed around the clock. Depending on the method, the fasting lasts between 16 and 24 hours or, alternatively, a maximum of 500 to 600 calories are consumed on two days within a week. The best known form of intermittent fasting is the 16:8 method which involves eating only during an eight-hour window during the day and fasting for the remaining 16 hours. One meal—usually breakfast—is omitted.
Islets of Langerhans
The islets of Langerhans—also referred to as islet cells or Langerhans islets—are islet-like accumulations of hormone-producing cells in the pancreas. A healthy adult has about one million Langerhans islets. Each "islet" has a diameter of 0.2-0.5 millimeters. The beta cells produce the blood glucose-lowering hormone insulin and make up about 65 to 80 percent of the islet cells. When blood glucose levels are elevated, these secrete insulin into the bloodstream so that the levels are normalized again. 

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

Veelbelovende aanpak: diabetes voorkomen met periodiek vasten
Van intermitterend vasten is bekend dat het de gevoeligheid voor het bloedglucoseverlagende hormoon insuline verbetert en beschermt tegen leververvetting. DZD-wetenschappers van DIfE hebben nu ontdekt dat muizen met een intermitterend vastenregime ook minder pancreasvet vertoonden. In hun huidige studie gepubliceerd in het tijdschrift Metabolism, toonden de onderzoekers het mechanisme waarmee pancreasvet zou kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van diabetes type 2.
Vette lever is grondig onderzocht als een bekende en veel voorkomende ziekte. Er is echter weinig bekend over overgewicht-geïnduceerde vetophoping in de alvleesklier en de effecten ervan op het ontstaan van diabetes type 2. Het onderzoeksteam onder leiding van professor Annette Schürmann en professor Tim J. Schulz van het Duitse Instituut voor Humane Voeding (DIfE) heeft nu vastgesteld dat muizen met overgewicht die vatbaar zijn voor diabetes een hoge ophoping van vetcellen in de alvleesklier hebben. Muizen die resistent zijn tegen diabetes vanwege hun genetische samenstelling hadden ondanks overgewicht nauwelijks vet in de alvleesklier, maar hadden in plaats daarvan vetafzettingen in de lever. "Vetophopingen buiten het vetweefsel, bijvoorbeeld in de lever, spieren of zelfs botten, hebben een negatief effect op deze organen en het hele lichaam. Welke impact vetcellen hebben in de alvleesklier is tot nu toe niet duidelijk", zegt Schürmann, hoofd van de afdeling Experimentele Diabetologie van DIfE en spreker van het Duitse Centrum voor Diabetesonderzoek (DZD).
Intermitterend vasten vermindert alvleeskliervet
Het team van wetenschappers verdeelde de dieren met overgewicht, die vatbaar waren voor diabetes, in twee groepen: de eerste groep mocht ad libitum eten - zoveel als ze wilden wanneer ze maar wilden. De tweede groep onderging een intermitterend vastenregime: op een dag kregen de knaagdieren onbeperkt voer en de volgende dag kregen ze helemaal geen voedsel. Na vijf weken zagen de onderzoekers verschillen in de pancreas van de muizen: vetcellen stapelden zich op in groep één. De dieren in groep twee hadden daarentegen nauwelijks vetafzettingen in de alvleesklier.
Pancreas-adipocyten bemiddelen hypersecretie van insuline
Om erachter te komen hoe vetcellen de functie van de pancreas zouden kunnen schaden, isoleerden onderzoekers onder leiding van Schürmann en Schulz voor het eerst adipocytenvoorlopercellen van de pancreas van muizen en lieten ze zich differentiëren tot volwassen vetcellen. Als de volwassen vetcellen vervolgens samen met de Langerhans-eilandjes van de pancreas werden gekweekt, scheidden de bètacellen van de "eilandjes" in toenemende mate insuline af. "We vermoeden dat de verhoogde secretie van insuline ervoor zorgt dat de eilandjes van Langerhans van diabetes-gevoelige dieren sneller leeg raken en na enige tijd volledig stoppen met functioneren. Op deze manier kan vetophoping in de alvleesklier bijdragen aan de ontwikkeling van type 2 diabetes, "zei Schürmann.
Betekenis van pancreasvet voor diabetespreventie
Huidige gegevens suggereren dat niet alleen levervet moet worden verminderd om diabetes type 2 te voorkomen. "Onder bepaalde genetische omstandigheden kan de ophoping van vet in de alvleesklier een beslissende rol spelen bij de ontwikkeling van diabetes type 2," zei Schulz, hoofd van de afdeling Adipocyte Development and Nutrition. Intermitterend vasten zou in de toekomst een veelbelovende therapeutische aanpak kunnen zijn. De voordelen: het is niet-invasief, gemakkelijk te integreren in het dagelijks leven en vereist geen medicijnen.
Intermitterend vasten
Intermitterend vasten betekent niet eten tijdens bepaalde tijdvakken. Water, ongezoete thee en zwarte koffie zijn echter 24 uur per dag toegestaan. Afhankelijk van de methode duurt het vasten tussen 16 en 24 uur of, als alternatief, worden maximaal 500 tot 600 calorieën geconsumeerd op twee dagen binnen een week. De bekendste vorm van intermitterend vasten is de 16: 8-methode waarbij alleen gedurende een dag van acht uur overdag wordt gegeten en de resterende 16 uur wordt gevast. Eén maaltijd - meestal ontbijt - wordt weggelaten.
Eilandjes van Langerhans
De eilandjes van Langerhans - ook wel eilandjescellen of Langerhans-eilandjes genoemd - zijn eilandachtige opeenhopingen van hormoonproducerende cellen in de pancreas. Een gezonde volwassene heeft ongeveer een miljoen eilandjes van Langerhans. Elk "eilandje" heeft een diameter van 0,2-0,5 millimeter. De bètacellen produceren het bloedglucose-verlagende hormoon insuline en vormen ongeveer 65 tot 80 procent van de eilandcellen. Wanneer de bloedglucosespiegel wordt verhoogd, scheiden deze insuline af in de bloedbaan zodat de niveaus weer worden genormaliseerd.