Af en toe vasten voor uw gezondheid*
Dat af en toe vasten goed is voor uw gezondheid hebben al verschillende studies laten zien.
Vasten geeft belangrijke voordelen tegen hart- en vaatziektes, diabetes type-2, kanker, overgewicht, ontstekingen, leverproblemen en het verouderen in het algemeen. In een studie met muizen waarvan de helft van de muizen vijf dagen
aten en twee dagen vasten en de andere helft iedere dag aten worden de voordelen nog eens bevestigd. Alle muizen in beide groepen aten per week evenveel
calorieën doch de muizen die ook gevast hadden bleken na 16 weken duidelijk minder gewicht te hebben, betere bloedsuikerwaarden, een betere insuline resistentie en minder vet in hun lever. Bovendien hadden deze muizen ook duidelijk minder wit vet en dat bleek omgezet te zijn in het gezonde
bruinvet. Bij een vergelijkbare proef met muizen met duidelijk overgewicht bleek het vasten al na zes weken vergelijkbare goede resultaten te geven als bij de
muizen met normaal gewicht werden gezien na zestien weken.
De studie.
(December 2017)
How intermittent fasting can increase weight loss
Intermittent fasting, without restricting overall calorie intake, has been found to reduce weight and improve metabolism. A new investigation hunts down the molecular mechanisms behind these physiological benefits.
Our modern lifestyle, combined with longer waking hours, means that the enforced period of fasting while we sleep has steadily been reduced. This, along with the poor-quality Western diet and more time spent sedentary, has dramatically increased the prevalence of obesity and metabolic disease.
Over recent years, fasting has been shown to impart a number of health benefits.
Many clinicians hope that by modifying aspects of fasting — such as how long to fast for, what to eat between fasts, and when to fast — it may be possible to design methods of combating obesity and metabolic disorders.
The rise of periodic fasting
Intermittent fasting is believed to share many of its health benefits with prolonged fasting. It has, for instance, been shown to reduce oxidative stress and inflammation.
Other studies have demonstrated that intermittent fasting increases insulin sensitivity and protects nerve cells from certain types of damage. It may also slow aging and reduce the risk of age-related diseases.
"Intermittent fasting without a reduction in calorie intake can be a preventative and therapeutic approach against obesity and metabolic disorders."
Study co-author Kyoung-Han Kim
Because of these, and other, recent findings, the so-called 5:2 diet — which involves 5 days of normal eating followed by 2 days of fasting — has become popular.
Evidence in favor of intermittently restricting calorie intake is growing, but the mechanisms through which it imparts its benefits are still unclear. Recently, a research team led by Hoon-Ki Sung — of the Department of Laboratory Medicine and Pathobiology at the University of Toronto in Ontario, Canada — set out to look under the hood of intermittent fasting.
Investigating the molecular changes that might underpin intermittent fasting's effects, their results are published this week in the journal Cell Research. Of particular interest were the roles of brown and white fat.
The difference between brown and white fat
White fat is essential for storing excess energy and releasing lipids when the need arises. However, it is also associated with obesity and type 2 diabetes. Brown fat, on the other hand, burns energy and has been suggested as a potential candidate for the treatment of obesity and metabolic diseases.
Recent studies have shown that, under certain circumstances, white fat can be converted into brown (and sometimes beige) fat. This process — referred to as browning — is coming under scrutiny as a potential avenue to reduce obesity.
For the current experiment, the team put mice into two groups: an intermittent fasting group and a control group. The former group was given no food for 1 day and was then fed for the next 2 days. The latter group was fed daily. The study continued for 16 weeks.
Across the 4-month period, both groups of mice consumed the same number of calories; those in the intermittent fasting group were able to catch up during their 2 days of eating. By the end of the study, the mice in the intermittent fasting group weighed significantly less than the control mice.
The researchers also found that, in the intermittent fasting group, glucose metabolism was more stable and insulin sensitivity was increased, when compared with controls.
There were other significant differences, too, such as the fact that intermittent fasting mice had healthier livers with less lipid buildup.
Importantly, mice in the intermittent fasting group had a lower percentage of white fat, because it was being converted into brown fat.
Perhaps surprisingly, when the team ran a similar experiment using obese mice, they found the same types of benefits after just 6 weeks of intermittent fasting.
Fasting, the immune system, and brown fat
Next, the team wanted to understand the physiological and metabolic changes that underpinned the benefits found in the intermittent fasting group — particularly the browning of white fat cells.
Alterations in immune-related gene pathways within fat cells appeared to be at the root of the changes.
In particular, during fasting periods, there was an increase in vascular growth factor, which helps to form blood vessels and trigger anti-inflammatory macrophages. Anti-inflammatory macrophages encourage fat cells to burn fat stores and create heat — and, as the name suggests, reduce inflammation.
"Strikingly, these fasting-stimulated changes in the growth of vascular cells and subsequent immune alterations occur even after a single cycle of 24-hour fasting, and are completely reversed when mice start eating again."
Study co-author Yun Hye Kim
The researchers are keen for research into intermittent fasting to continue; there are a number of questions they would like answered.
For example, it is difficult to extrapolate the ideal length of fasting from mice to humans, so more clinical work will need to be done. Also, how long the beneficial effects remain once the diet ends needs to be ascertained.
In the future, research into the mechanisms at work underneath intermittent fasting could help to tailor programs to treat obesity and metabolic conditions such as type 2 diabetes. Because of the prevalence of these conditions in the United States, results are eagerly awaited.
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Hoe intermitterend vasten gewichtsverlies kan verhogen
Intermitterend vasten, zonder beperking van de algehele calorie-inname, is gevonden om het gewicht te verminderen en het metabolisme te verbeteren. Een nieuw onderzoek jaagt op de moleculaire mechanismen achter deze fysiologische voordelen.
Onze moderne levensstijl, gecombineerd met langere wakkere uren, betekent dat de verplichte periode van vasten terwijl we slapen, gestaag is afgenomen. Dit, samen met het slechte Westerse dieet en meer tijd doorgebracht sedentaire, heeft dramatisch de prevalentie van obesitas en metabole ziekte verhoogd.
In de afgelopen jaren is aangetoond dat vasten een aantal gezondheidsvoordelen oplevert.
Veel clinici hopen dat door het aanpassen van aspecten van vasten - zoals hoe lang te vasten, wat te eten tussen vasten en wanneer vast te houden - het mogelijk kan zijn om methoden te ontwerpen voor het bestrijden van obesitas en metabole stoornissen.
De opkomst van periodiek vasten
Van periodiek vasten wordt aangenomen dat het veel van zijn gezondheidsvoordelen deelt met langdurig vasten. Het is bijvoorbeeld aangetoond dat oxidatieve stress en ontsteking verminderen.
Andere studies hebben aangetoond dat intermitterend vasten de insulinegevoeligheid verhoogt en de zenuwcellen beschermt tegen bepaalde soorten schade. Het kan ook het ouder worden vertragen en het risico op leeftijdsgebonden ziekten verminderen.
"Intermitterend vasten zonder vermindering van de calorie-inname kan een preventieve en therapeutische aanpak zijn tegen obesitas en metabole stoornissen."
Studeer co-auteur Kyoung-Han Kim
Vanwege deze en andere recente bevindingen is het zogenaamde 5: 2-dieet - dat 5 dagen normaal eten omvat, gevolgd door 2 dagen vasten - populair geworden.
Er zijn steeds meer aanwijzingen dat de calorie-inname met tussenpozen wordt beperkt, maar de mechanismen waarmee deze de voordelen van de calorie-inname oplevert, zijn nog steeds onduidelijk. Onlangs ging een onderzoeksteam onder leiding van Hoon-Ki Sung - van het departement Laboratoriumgeneeskunde en Pathobiologie aan de Universiteit van Toronto in Ontario, Canada - op zoek naar de basis van intermitterend vasten.
Onderzoekend naar de moleculaire veranderingen die de effecten van intermitterend vasten kunnen ondersteunen, worden hun resultaten deze week gepubliceerd in het tijdschrift Cell Research. Van bijzonder belang waren de rollen van bruin en wit vet.
Het verschil tussen bruin en wit vet
Wit vet is essentieel voor het opslaan van overtollige energie en het vrijkomen van lipiden wanneer dat nodig is. Het is echter ook geassocieerd met obesitas en diabetes type 2. Bruin vet verbrandt daarentegen energie en is gesuggereerd als een potentiële kandidaat voor de behandeling van obesitas en stofwisselingsziekten.
Recente onderzoeken hebben aangetoond dat wit vet onder bepaalde omstandigheden kan worden omgezet in bruin (en soms beige) vet. Dit proces - bruin worden genoemd - komt onder de loep als een mogelijke manier om obesitas te verminderen.
Voor het huidige experiment plaatste het team muizen in twee groepen: een intermitterende vastengroep en een controlegroep. De eerste groep kreeg geen eten voor 1 dag en werd vervolgens de volgende 2 dagen gevoerd. De laatste groep werd dagelijks gevoerd. Het onderzoek duurde 16 weken.
Over de periode van vier maanden consumeerden beide groepen muizen hetzelfde aantal calorieën; die in de intermitterende vastengroep konden hun achterstand inhalen tijdens hun 2 dagen eten. Tegen het einde van de studie wogen de muizen in de intermitterende nuchtergroep aanzienlijk minder dan de controlemuizen.
De onderzoekers ontdekten ook dat in de intermitterende vastengroep het glucosemetabolisme stabieler was en dat de insulinegevoeligheid toenam vergeleken met de controles.
Er waren ook andere significante verschillen, zoals het feit dat intermitterende nuchtermuizen gezondere levers hadden met minder opbouw van lipiden.
Belangrijk is dat muizen in de intermitterende vastengroep een lager percentage wit vet hadden, omdat het werd omgezet in bruin vet.
Misschien verrassend, toen het team een vergelijkbaar experiment uitvoerde met obese muizen, vonden ze dezelfde soorten voordelen na slechts 6 weken van periodiek vasten.
Vasten, het immuunsysteem en bruin vet
Vervolgens wilde het team de fysiologische en metabole veranderingen begrijpen die ten grondslag lagen aan de voordelen van de intermitterende vastengroep - met name het bruin worden van witte vetcellen.
Veranderingen in immuungerelateerde genenpaden in vetcellen bleken de oorzaak van de veranderingen te zijn.
In het bijzonder was er tijdens vastenperioden een toename van de vasculaire groeifactor, die helpt bloedvaten te vormen en ontstekingsremmende macrofagen te veroorzaken. Ontstekingsremmende macrofagen moedigen vetcellen aan om vetopslag te verbranden en warmte te creëren - en, zoals de naam al doet vermoeden, ontstekingen te verminderen.
"Opvallend is dat deze door vasten gestimuleerde veranderingen in de groei van vasculaire cellen en daaropvolgende immuunveranderingen zelfs optreden na een enkele cyclus van 24-uurs vasten, en volledig zijn omgekeerd wanneer muizen weer beginnen te eten."
Studeer co-auteur Yun Hye Kim
De onderzoekers willen graag dat onderzoek naar intermitterend vasten wordt voortgezet; er zijn een aantal vragen die ze graag willen beantwoorden.
Het is bijvoorbeeld moeilijk om dit te doen extrapoleren de ideale lengte van het vasten van muizen naar mensen, dus meer klinisch werk zal moeten worden gedaan. Ook moet worden nagegaan hoelang de gunstige effecten na beëindiging van het dieet blijven bestaan. In de toekomst kan onderzoek naar de mechanismen die werken onder periodiek vasten helpen om programma's voor de behandeling van obesitas en metabole aandoeningen zoals type 2 diabetes aan te passen. Vanwege de prevalentie van deze aandoeningen in de Verenigde Staten worden resultaten met spanning tegemoet gezien.
Reacties: