Home / Nieuws / ...

 

Nadelen bisfenol A en S*
Weer en studie die laat zien dat de stof bisfenol-A (BPA) niet zo best is. In deze studie, weliswaar met ratten, blijkt blootstelling als baby(rat) aan bisfenol-A de genen zodanig te veranderen dat de ratten een vette lever en overgewicht krijgen. Een andere studie laat zien dat ook de vervanger van BPA te weten bisfenol-S (BPS) in het laboratorium borstkankercellen agressiever maakt. BPS bleek dezelfde endocriene verstoringen te geven als BPA. Een andere studie laat zien dat blootstelling aan BPA door de huid veel langer in het lichaam waarneembaar is dan inname van BPA door bijv. voeding.

 
(Juni 2017)

Early-life BPA exposure reprograms gene expression linked to fatty liver disease
Exposure during infancy to the common plasticizer bisphenol A (BPA) "hijacks" and reprograms genes in the liver of newborn rats, leading to nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD) in adulthood. A new study has found how this process occurs, and researchers will present the results Saturday at ENDO 2017, the Endocrine Society's 99th annual meeting in Orlando, Fla.
NAFLD is a buildup of extra fat in liver cells that is not caused by alcohol and that can lead to cirrhosis, or scarring, of the liver. This common disease occurs more often in people with obesity, diabetes, high cholesterol or high triglycerides (blood fats).
BPA is an industrial chemical found in polycarbonate plastics, such as many food and beverage containers, and in epoxy resins that line food cans. Past studies show that BPA and many other chemicals in our environment are endocrine-disrupting chemicals that can interfere with the body's hormones and eventually lead to obesity and other diseases.
"We believe this disease risk occurs via developmental reprogramming of the epigenome, which can persist throughout a lifetime," said the study's lead investigator, Lindsey Treviño, Ph.D., an instructor and researcher at Baylor College of Medicine, Houston, Texas. "These persistent changes lead to alterations in gene expression in ways that correlate with increased disease susceptibility."
In both rats and humans, the epigenome programs our complete set of DNA (the genome), but unlike genetic defects, epigenomic reprogramming can be reversed, Treviño said.
"Understanding the mechanisms underlying this endocrine disruptor-mediated epigenomic reprogramming may lead to the identification of biomarkers for people at risk as well as possible interventions and therapeutics for NAFLD," she said.
In research funded by the National Institute of Environmental Health Sciences, Treviño and her colleagues sought to identify the molecular causes of the developmental reprogramming they had observed in past animal studies. They treated newborn rats with low, environmentally relevant doses of BPA during a critical period of liver development: the five days after birth. The liver, she explained, is "a central player in fat metabolism and obesity." Then they examined liver tissue from the BPA-exposed rats immediately after exposure or when the rats were adults. These tissue samples were compared with liver samples from control rats who did not receive BPA.
Treviño reported that BPA-exposed rats, but not control rats, that were fed a high-fat diet as adults had increased liver weight and raised levels of total cholesterol, "bad" (LDL) cholesterol and triglycerides. Furthermore, genes involved in the progression of NAFLD exhibited increased expression in the liver of the BPA-exposed rats, but not in control animals. Specifically, she said they found that BPA created two new activating epigenomic marks on genes driving progression of NAFLD. These marks appear at key regulatory regions of affected genes, thus likely becoming "super promoters" that code the gene to turn on. However, she noted that this change appears to require a later-in-life challenge, such as eating a high-fat diet.
The researchers have reportedly seen BPA and other endocrine disruptors promoting epigenomic reprogramming in additional tissues in rats. Treviño said, "Our findings could be useful in other diseases as well. Because these endocrine disruptors are ubiquitous in the environment, a large portion of the population may be affected by developmental reprogramming."

Exposure to BPA substitute, BPS, multiplies breast cancer cells
Bisphenol S (BPS), a substitute for the chemical bisphenol A (BPA) in the plastic industry, shows the potential for increasing the aggressiveness of breast cancer through its behavior as an endocrine-disrupting chemical, a new study finds. The results, which tested BPS in human breast cancer cells, will be presented Saturday at ENDO 2017, the Endocrine Society's 99th annual meeting in Orlando, Fla. 
BPS is found in polycarbonate hard plastics, currency bills and thermal paper receipts as well as many products touted to be free of BPA, a known endocrine-disrupting chemical suspected of having multiple possible health risks.
"Despite hopes for a safer alternative to BPA, studies have shown BPS to exhibit similar estrogen-mimicking behavior to BPA," said the study's principal investigator, Sumi Dinda, Ph.D., associate professor at Oakland University School of Health Sciences, Rochester, Mich.
Their study confirmed that BPS acts like estrogen in breast cancer cells, Dinda said, adding, "So far, BPS seems to be a potent endocrine disruptor."
He and his colleagues studied the effects of BPS on estrogen receptor-alpha and the BRCA1 gene. Most breast cancers are estrogen receptor positive, and, according to the National Cancer Institute, 55 to 65 percent of women who inherit a harmful mutation in the BRCA1 gene will develop breast cancer.
Using two commercially available breast cancer cell lines obtained from women with estrogen-receptor-positive breast cancer, the research team exposed the cancer cells to varying strengths of BPS or to an inactive substance as a control.
The investigators also treated the breast cancer cells with estradiol (estrogen) and found that BPS acted like estrogen in multiplying breast cancer cells, Dinda said. Compared with the control, BPS heightened the protein expression in estrogen receptor and BRCA1 after 24 hours, as did estrogen. After a six-day treatment with BPS, the breast cancer cells in both cell lines reportedly increased in number by 12 percent at the lowest dose (4 micromolars) and by 60 percent at 8 micromolars.
The research team then blocked the BPS-induced proliferation of breast cancer cells by treating the cells with anti-estrogen drugs, which are used to block estrogen's action onto estrogen binding proteins (estrogen receptors) in breast cancer cells.
Dinda said their findings suggest that BPS may cause breast cancer to become more aggressive. Although further study of BPS in breast cancer cells is needed for confirmation, he suggested that "if a woman has a mutated BRAC1 gene and uses products containing BPS, her risk for developing breast cancer may increase further."
Co-author Katie Aleck, a research assistant at Oakland University, will present the study results at the meeting. 
Provided by The Endocrine Society

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

 

Vroege levensduur BPA-blootstelling herprogrammert genuitdrukking gekoppeld aan vetziekte
Blootstelling tijdens het baby beschadiging aan de gewone biphenol A (BPA) "hijacks" en herprogrammert genen in de lever van pasgeboren ratten, wat leidt tot volwassen alcoholische vetziekte (NAFLD) bij volwassenheid. Een nieuwe studie heeft gevonden hoe dit proces zich voordoet, en onderzoekers zullen de resultaten zaterdag presenteren op ENDO 2017, de Endocrine Society's 99e jaarvergadering in Orlando, Fla.
NAFLD is een opbouw van extra vet in levercellen die niet wordt veroorzaakt door alcohol en dat kan leiden tot cirrose of litteken van de lever. Deze gemeenschappelijke ziekte komt vaker voor bij mensen met obesitas, diabetes, hoog cholesterol of hoge triglyceriden (bloedvetten).
BPA is een industriële chemische stof die wordt gevonden in polycarbonaatplastiek, zoals veel voedingsmiddelen en drankhouders, en in epoxyharsen die lijnvoedsel blikken. Uitgaande studies hebben aangetoond dat BPA en vele andere chemicaliën in onze omgeving endocriene verstorende chemicaliën zijn die hormonen kunnen verstoren en uiteindelijk leiden tot obesitas en andere aandoeningen.
"We geloven dat dit ziekte-risico optreedt via de ontwikkelingsherprogrammering van het epigenoom, dat in de loop van een leven kan voortzetten," zegt de onderzoeksonderzoeker Lindsey Treviño, Ph.D., een instructeur en onderzoeker aan de Baylor College of Medicine, Houston, Texas. "Deze aanhoudende veranderingen leiden tot veranderingen in genuitdrukking op manieren die correleren met verhoogde ziekte vatbaarheid."
Bij zowel ratten als mensen, de epigenoom programmeert onze complete set DNA (het genoom), maar in tegenstelling tot genetische defecten, kan epigenomische herprogrammering worden omgedraaid, zei Treviño.
"Het begrijpen van de mechanismen die aan deze endocriene disruptor gemedieerde epigenomische herprogrammering onderhevig zijn, kunnen leiden tot het identificeren van biomarkers voor bedreigde personen, evenals mogelijke interventies en therapeutica voor NAFLD," zei ze.
In onderzoek gefinancierd door het Nationaal Instituut voor Milieu Gezondheidswetenschappen trachtte Treviño en haar collega's de moleculaire oorzaken van de ontwikkelingsherprogrammering die zij in de dierstudies hebben waargenomen, te identificeren. Zij behandelden pasgeboren ratten met lage, milieuvriendelijke doses BPA tijdens een kritische periode van leverontwikkeling: de vijf dagen na de geboorte. De lever, verklaarde ze, is 'een centrale speler in vetmetabolisme en obesitas'. Vervolgens onderzocht ze leverweefsel uit de BPA-blootgestelde ratten onmiddellijk na blootstelling of wanneer de ratten volwassen waren. Deze weefselmonsters werden vergeleken met levermonsters van controle ratten die geen BPA kregen.
Treviño meldde dat BPA-blootgestelde ratten, maar geen ratten bestonden, die een dikke dieet voeden, aangezien volwassenen het levergewicht en verhoogde niveaus van totaal cholesterol, "slecht" (LDL) cholesterol en triglyceriden hadden verhoogd. Voorts vertoonde genen die betrokken waren bij de progressie van NAFLD een verhoogde expressie in de lever van de BPA-blootgestelde ratten, maar niet in controledieren. Specifiek zei ze dat ze gevonden hebben dat BPA twee nieuwe activerende epigenomische merken op genen die de voortgang van NAFLD voortzetten, creëerden. Deze markeringen verschijnen bij belangrijke regulerende regio's van geaffekteerde genen, waardoor ze waarschijnlijk "superpromotors" worden die het gen aanzetten om aan te zetten. Zij merkt echter op dat deze verandering lijkt te hebben op een later-in-life-uitdaging, zoals het eten van een dikke dieet.
De onderzoekers hebben naar verluidt BPA en andere endocriene verstoringen gezien die epigenomische herprogrammering bevorderen in extra weefsels bij ratten. Treviño zei: "Onze bevindingen kunnen ook nuttig zijn bij andere ziekten. Omdat deze endocriene verstoringen in het milieu alomtegenwoordig zijn, kan een groot deel van de bevolking worden beïnvloed door ontwikkelingsherprogrammering."

Blootstelling aan BPA-substituut, BPS, vermenigvuldigt borstkankercellen
Bisfenol S (BPS), een substituut voor de chemische bisfenol A (BPA) in de plastische industrie, toont het potentieel om de agressiviteit van borstkanker te vergroten door zijn gedrag als een hormoonontregelende chemische stof, een nieuwe studie vindt. De resultaten, die BPS in menselijke borstkankercellen testen, worden gepresenteerd zaterdag op ENDO 2017, de 99e jaarlijkse bijeenkomst van de Endocrine Society in Orlando, Fla.
BPS is te vinden in polycarbonaat harde kunststoffen, valuta facturen en thermische papieren ontvangsten, evenals vele producten die worden bedacht om vrij te zijn van BPA, een bekende endocriene verstorende chemische stof die vermoed wordt dat hij meerdere mogelijke gezondheidsrisico's heeft.
"Ondanks de hoop op een veiliger alternatief voor BPA, hebben studies aangetoond dat BPS soortgelijk oestrogeen-nabootsingsgedrag heeft op BPA," zei de hoofdonderzoeker Sumi Dinda, universitair hoofddocent aan de Oakland University School of Health Sciences, Rochester Mich
Hun studie heeft bevestigd dat BPS werkt als oestrogeen in borstkankercellen, bovengenoemde Dinda, en voegt eraan toe: "Tot nu toe lijkt BPS een sterke endocriene verstorende stof te zijn."
Hij en zijn collega's bestudeerden de effecten van BPS op oestrogeen receptor-alfa en het BRCA1 gen. De meeste borstkankers zijn oestrogeen receptor positief, en volgens het National Cancer Institute zullen 55 tot 65 procent van de vrouwen die een schadelijke mutatie in het BRCA1 gen erfen, borstkanker ontwikkelen.
Met behulp van twee commercieel verkrijgbare borstkankercellijnen verkregen uit vrouwen met oestrogeen-receptor-positieve borstkanker, heeft het onderzoeksteam de kankercellen blootgesteld aan verschillende sterktes van BPS of aan een inactieve stof als controle.
De onderzoekers behandelden ook de borstkankercellen met estradiol (oestrogeen) en vonden dat BPS opgetreden was als oestrogeen bij het vermenigvuldigen van borstkankercellen, aldus Dinda. Vergeleken met de controle verhoogde BPS na 24 uur de eiwituitdrukking in oestrogeenreceptor en BRCA1, evenals oestrogeen. Na een behandeling van zes dagen met BPS, namen de borstkankercellen in beide cellijnen met 12 procent bij aan de laagste dosis (4 micromolaren) en bij 60 procent bij 8 micromolars.
Het onderzoeksteam blokkeerde vervolgens de BPS-geïnduceerde proliferatie van borstkankercellen door de cellen te behandelen met anti-oestrogeen drugs, die worden gebruikt om de werking van oestrogeen op oestrogeen bindende eiwitten (oestrogeen receptoren) in borstkankercellen te blokkeren.
Dinda zei dat hun bevindingen suggereren dat BPS borstkanker kan veroorzaken om agressiever te worden. Hoewel een verdere studie van BPS in borstkankercellen nodig is voor bevestiging, stelde hij voor dat "als een vrouw een gemuteerd BRAC1-gen heeft en producten gebruikt die BPS bevatten, kan haar risico op het ontwikkelen van borstkanker verder toenemen."
Co-auteur Katie Aleck, een onderzoeksassistent bij Oakland University, presenteert de studieresultaten op de vergadering.
Geleverd door The Endocrine Society

Printen

 

 

Reacties: