Home / Nieuws / ...

Luchtvervuiling en diabetes en autisme*
Uit twee studies blijkt weer eens het belang van schone lucht, zeker voor kinderen en zwangere vrouwen. Uit een grote langjarige Amerikaanse studie blijkt dat de baby's van zwangere vrouwen, die wonen in een omgeving met veel vervuilde lucht twee keer meer kans hebben op autisme dan de baby's van zwangere vrouwen die in redelijk schone lucht wonen. Het gaat dan om lucht vervuild met dieseluitlaatgassen en kwik. Wonen in lucht die vervuild is met zware metalen geeft 50% meer kans op een baby met autisme. Alhoewel de kans op autisme kleine is bleek uit de studie wel dat gemiddeld 40% van de ruim 116.000 vrouwen woonden in een omgeving met een verhoogd risico op een baby met autisme. De volledige studie.
Uit een langjarige Europese studie onder kinderen blijkt dat hoe dichter men bij een drukke verkeersweg woont hoe hoger de insuline resistentie is. Wanneer het lichaam niet meer goed reageert op insuline is het er ongevoelig voor geworden, oftewel resistent. Zodra het lichaam niet meer goed reageert op insuline, blijft er te veel bloedsuiker ongebruikt in het bloed zitten en dat is aanloop op het ontstaan van diabetes type-2. De hoeveelheden stikstofoxides en fijnstof, in het bijzonder ultrafijnstof in de lucht blijken hiervoor verantwoordelijk te zijn. Hoe dichter bij een drukke weg, hoe hoger deze waarden en hoger de insuline resistentie, tot wel bijna 20% hoger dan normaal. De volledige studie. (Juli 2013)

Exposure to High Pollution Levels During Pregnancy May Increase Risk of Having Child With Autism
Women in the U.S. exposed to high levels of air pollution while pregnant were up to twice as likely to have a child with autism as women who lived in areas with low pollution, according to a new study from Harvard School of Public Health (HSPH). It is the first large national study to examine links between autism and air pollution across the U.S.
"Our findings raise concerns since, depending on the pollutant, 20% to 60% of the women in our study lived in areas where risk of autism was elevated," said lead author Andrea Roberts, research associate in the HSPH Department of Social and Behavioral Sciences.
The study appeared in Environmental Health Perspectives.
Exposure to diesel particulates, lead, manganese, mercury, methylene chloride and other pollutants are known to affect brain function and to affect the developing baby. Two previous studies found associations between exposure to air pollution during pregnancy and autism in children, but those studies looked at data in just three locations in the U.S.
The researchers examined data from Nurses' Health Study II, a long-term study based at Brigham and Women's Hospital involving 116,430 nurses that began in 1989. Among that group, the authors studied 325 women who had a child with autism and 22,000 women who had a child without the disorder. They looked at associations between autism and levels of pollutants at the time and place of birth. They used air pollution data from the U.S. Environmental Protection Agency to estimate women's exposure to pollutants while pregnant. They also adjusted for the influence of factors such as income, education, and smoking during pregnancy.
The results showed that women who lived in the 20% of locations with the highest levels of diesel particulates or mercury in the air were twice as likely to have a child with autism as those who lived in the 20% of areas with the lowest levels.
Other types of air pollution -- lead, manganese, methylene chloride, and combined metal exposure -- were associated with higher autism risk as well. Women who lived in the 20% of locations with the highest levels of these pollutants were about 50% more likely to have a child with autism than those who lived in the 20% of areas with the lowest concentrations.
Most pollutants were associated with autism more strongly in boys than girls. However, since there were few girls with autism in the study, the authors said this finding should be examined further.
Senior author Marc Weisskopf, associate professor of environmental and occupational epidemiology at HSPH, said, "Our results suggest that new studies should begin the process of measuring metals and other pollutants in the blood of pregnant women or newborn children to provide stronger evidence that specific pollutants increase risk of autism. A better understanding of this can help to develop interventions to reduce pregnant women's exposure to these pollutants."

Air Pollution Increases Risk Of Insulin Resistance In Children
New research shows that growing up in areas where air pollution is increased raises the risk of insulin resistance (the prescursor to diabetes) in children. The research is published in Diabetologia, the journal of the European Association for the Study of Diabetes (EASD), and is by Elisabeth Thiering and Joachim Heinrich, Helmholtz Zentrum München, Neuherberg, Germany, and colleagues. 
Previous studies have identified links between air pollution and other chronic conditions such as atherosclerosis and heart disease. However to date, epidemiological studies that have examined associations between long-term exposure to traffic-related air pollution and type 2 diabetes in adults are inconsistent, and studies on insulin resistance in children are scarce. Thus this new study sought to explore the possible association between air pollution and insulin resistance in children. 
"Although toxicity differs between air pollutants, they are all considered potent oxidisers that act either directly on lipids and proteins or indirectly through the activation of intracellular oxidant pathways," says Heinrich.
"Oxidative stress caused by exposure to air pollutants may therefore play a role in the development of insulin resistance. In addition, some studies have reported that short-term and long-term increases in particulate matter and nitrogen dioxide (NO2) exposure lead to elevated inflammatory biomarkers, another potential mechanism for insulin resistance."
In this new study, fasting blood samples were collected from 397 10-year-old children within a follow-up of two prospective German birth cohort studies. Individual-level exposures to traffic-related air pollutants at their birth address were estimated by analysing emission from road traffic in the neighbourhood, population density and land use in the area, and the association between air pollution and insulin resistance was calculated using a model adjusted for several possible confounders including socioeconomic status of the family, birthweight, pubertal status and BMI. Models were also further adjusted for second-hand smoke exposure at home. 
The researchers found that in all crude and adjusted models, levels of insulin resistance were greater in children with higher exposure to air pollution. Insulin resistance increased by 17% for every 10.6 µg/m3 (2 standard deviations [SDs] from the mean) increase in ambient nitrogen dioxide (NO2) and 19% for every 6 µg/m3 (2 SDs) increase in particulate matter of up to 10 μm in diameter. Proximity to the nearest major road increased insulin resistance by 7% per 500 metres. All the findings were statistically significant. 
Heinrich says: "There is some evidence that air pollution is associated with lower birthweight and growth restrictions--also shown previously in one of the cohorts of the present study--which are known risk factors for type 2 diabetes. Thus, one may speculate that lower birthweight is an intermediate step or 'phenotype' between air pollution and insulin resistance. However, we found no evidence to suggest that this may be true in our cohort of children, all of whom had birthweights above 2.5kg." 
He concludes: "To our knowledge, this is the first prospective study that investigated the relationship of long-term traffic-related air pollution and insulin resistance in children. Insulin resistance levels tended to increase with increasing air pollution exposure, and this observation remained robust after adjustment for several confounding factors, including socioeconomic status, BMI and passive smoking." 
Currently, the 15 year follow-up of both cohorts is ongoing and the authors are planning to investigate how their findings translate into older age during or after puberty. "Moving from a polluted neighbourhood to a clean area and vice versa would allow us to explore the persistence of the effect related to perinatal exposure and to evaluate the impact of exposure to increased air pollution concentration later in life," says Heinrich. "Whether the air pollution-related increased risk for insulin resistance in school-age has any clinical significance is an open question so far. However, the results of this study support the notion that the development of diabetes in adults might have its origin in early life including environmental exposures." 
References:
“Long-term exposure to traffic-related air pollution and insulin resistance in children: results from the GINIplus and LISAplus birth cohorts”,
E. Thiering et al.
Diabetologia DOI 10.1007/s00125-013-2925-x 

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

Blootstelling aan hoge niveaus van verontreiniging tijdens de zwangerschap kan het risico van het hebben van kinderen met autisme vergroten
Vrouwen in de VS blootgesteld aan hoge niveaus van luchtverontreiniging tijdens de zwangerschap waren tot twee keer zo grote kans om een kind met autisme als vrouwen die in gebieden met lage vervuiling leefde, volgens een nieuwe studie van de Harvard School of Public Gezondheid (HSPH). Het is de eerste grote nationale studie naar verbanden tussen autisme en luchtvervuiling in de VS onderzoeken
"Onze bevindingen heffen zorgen omdat, afhankelijk van de verontreinigende stof, 20% tot 60% van de vrouwen in onze studie in gebieden waar het risico van autisme werd verheven leefde," aldus hoofdauteur Andrea Roberts, research associate in de HSPH Afdeling Sociale en Gedragswetenschappen wetenschappen.
De studie verscheen in Environmental Health Perspectives.
Blootstelling aan diesel deeltjes, lood, mangaan, kwik, methyleenchloride en andere verontreinigende stoffen is bekend dat de hersenfunctie beïnvloeden en om de ontwikkeling van de baby beïnvloeden. Twee eerdere studies gevonden associaties tussen blootstelling aan luchtverontreiniging tijdens de zwangerschap en autisme bij kinderen, maar die studies gekeken naar de gegevens in slechts drie locaties in de VS
De onderzoekers onderzocht gegevens van Nurses 'Health Study II, een lange-termijn studie gebaseerd op Brigham en Women's Hospital met 116.430 verpleegkundigen die in 1989 begon. Onder die groep, de auteurs bestudeerden 325 vrouwen die een kind had met autisme en 22.000 vrouwen die een kind had zonder de aandoening. Ze keken naar associaties tussen autisme en de niveaus van verontreinigende stoffen bij de tijd en plaats van geboorte. Ze gebruikten luchtgegevens vervuiling door het Amerikaanse Environmental Protection Agency om vrouwen de blootstelling aan verontreinigende stoffen tijdens de zwangerschap te schatten. Ook gecorrigeerd voor de invloed van factoren zoals inkomen, onderwijs, en roken tijdens de zwangerschap.
De resultaten toonden aan dat vrouwen die leefden in de 20% van de locaties met de hoogste niveaus van diesel deeltjes of kwik in de lucht waren twee keer zoveel kans op een kind met autisme als degenen die leefde in de 20% van de gebieden met de laagste niveaus.
Andere soorten luchtverontreiniging - lood, mangaan, methyleenchloride en gecombineerde blootstelling metaal - geassocieerd met autisme hogere risico ook. Vrouwen die in de 20% van de locaties met de hoogste niveaus van deze verontreinigende stoffen leefden waren ongeveer 50% meer kans op een kind met autisme dan degenen die leefde in de 20% van de gebieden met de laagste concentraties.
De meeste verontreinigende stoffen werden in verband gebracht met autisme sterker bij jongens dan bij meisjes. Echter, aangezien er weinig meisjes met autisme in de studie, de auteurs zei deze bevinding moet verder worden onderzocht.
Senior auteur Marc Weisskopf, universitair hoofddocent van de milieu-en beroepsmatige epidemiologie bij HSPH, zei: "Onze resultaten suggereren dat nieuwe studies het proces van meet-metalen en andere verontreinigingen moet beginnen in het bloed van zwangere vrouwen of pasgeboren kinderen om sterker bewijs leveren dat de specifieke verontreinigende stoffen verhogen het risico van autisme. Een beter begrip van deze kan helpen om acties te ontwikkelen voor zwangere vrouwen blootstelling aan deze verontreinigende stoffen. "

Luchtvervuiling verhoogt risico van insulineresistentie bij kinderen
Nieuw onderzoek toont aan dat opgroeien in gebieden waar luchtvervuiling wordt verhoogd verhoogt het risico van insulineresistentie (de prescursor om diabetes) bij kinderen. Het onderzoek is gepubliceerd in Diabetologia, het tijdschrift van de Europese Vereniging voor de Studie van Diabetes (EASD), en is door Elisabeth Thiering en Joachim Heinrich, Helmholtz Zentrum München, Neuherberg, Duitsland, en collega's.
Eerdere studies hebben verband tussen luchtverontreiniging en andere chronische aandoeningen zoals atherosclerose en hart-en vaatziekten vastgesteld. Echter tot op heden, epidemiologische studies die verenigingen hebben onderzocht tussen langdurige blootstelling aan verkeersgerelateerde luchtvervuiling en type 2 diabetes bij volwassenen zijn inconsistent, en studies over insulineresistentie bij kinderen zijn schaars. Dus deze nieuwe studie getracht de mogelijke associatie tussen luchtvervuiling en insulineresistentie bij kinderen te onderzoeken.
"Hoewel toxiciteit verschilt tussen luchtverontreinigende stoffen, zijn ze allemaal tot de krachtige oxydanten die ofwel rechtstreeks inwerken op lipiden en eiwitten of indirect via de activering van intracellulaire oxidant trajecten", zegt Heinrich.
"Oxidatieve stress veroorzaakt door blootstelling aan luchtverontreiniging kan dus een rol spelen bij de ontwikkeling van insulineresistentie. Bovendien hebben sommige studies die op korte termijn en lange termijn toename in deeltjes en stikstofdioxide (NO2) leiden blootstelling aan verhoogde inflammatoire biomarkers, een potentieel mechanisme voor insulineresistentie. "
In deze nieuwe studie, werden vasten bloedmonsters verzameld van 397 10-jarige kinderen in een follow-up van twee prospectieve Duitse geboortecohort studies. Blootstelling aan verkeersgerelateerde luchtverontreiniging bij hun geboorte adres individueel niveau werden geraamd door analyse van emissies van het wegverkeer in de buurt, bevolkingsdichtheid en landgebruik in het gebied, en het verband tussen luchtvervuiling en insulineresistentie werd berekend met behulp van een model aangepast voor een aantal mogelijke confounders zoals sociaal-economische status van het gezin, geboortegewicht, puberale status en BMI. Modellen werden ook aangepast voor een tweedehandse rook blootstelling thuis.
De onderzoekers vonden dat in alle ruwe en aangepaste modellen, mate van insulineresistentie waren groter bij kinderen met hogere blootstelling aan luchtverontreiniging. Insulineresistentie verhoogd met 17% voor elke 10,6 g/m3 (2 standaarddeviaties [SD's] van het gemiddelde) stijging van de omgevingstemperatuur stikstofdioxide (NO2) en 19% voor elke 6 g/m3 (2 SD's) toename van fijn stof van maximaal tot 10 urn in diameter. Nabijheid van de dichtstbijzijnde grote weg verhoogde insulineresistentie met 7% per 500 meter. Alle resultaten waren statistisch significant.
Heinrich zegt: "Er is enig bewijs dat luchtvervuiling wordt geassocieerd met een lager geboortegewicht en beperkingen groei - ook al eerder in een van de cohorten van de huidige studie aangetoond - dat zijn bekende risicofactoren voor type 2 diabetes Zo kan men speculeren. dat lager geboortegewicht is een tussenstap of 'fenotype' tussen luchtvervuiling en insulineresistentie. echter geen aanwijzingen dat dit waar kan zijn in onze cohort van kinderen, die allen hadden birthweights boven 2.5kg vonden we. "
Hij concludeert: "Voor zover ons bekend, is dit de eerste prospectieve studie die de relatie van de lange termijn verkeersgerelateerde luchtvervuiling en insulineresistentie bij kinderen onderzocht Insulineresistentie niveaus de neiging toe te nemen met toenemende blootstelling aan lucht-vervuiling, en deze waarneming bleef robuust. na correctie voor een aantal verstorende factoren, zoals sociaal-economische status, BMI en passief roken. "
Momenteel is de 15 jaar follow-up van beide cohorten is aan de gang en de auteurs zijn van plan om te onderzoeken hoe hun bevindingen vertalen in hogere leeftijd tijdens of na de puberteit. "Verhuizen van een vervuilde omgeving een schone omgeving en vice versa zou ons toelaten om de persistentie van het effect met betrekking tot perinatale blootstelling verkennen en om de gevolgen van blootstelling aan verhoogde concentratie in de lucht vervuiling later in het leven te evalueren," zegt Heinrich. "Of de luchtvervuiling-gerelateerde verhoogd risico op insuline resistentie in de schoolgaande leeftijd heeft geen klinische betekenis is een open vraag tot nu toe. Echter, de resultaten van deze studie ondersteunen het idee dat de ontwikkeling van diabetes bij volwassenen zijn oorsprong kunnen hebben in het begin van leven met inbegrip van milieu-risico's. "

Printen