Buikvet en kanker*
Uit een studie onder bijna 6.000 oudere vrouwen, gemiddelde leeftijd 71 jaar, blijkt dat buikvet een veel belangrijkere voorspeller is voor kanker dan een hoge BMI of vet elders in het lichaam. Veel
buikvet gaf wel 30% meer kans op kanker, zowel borstkanker, baarmoederkanker, longkanker als andere soorten kanker.
De studie.
(November 2017)
Abdominal fat a key cancer driver for postmenopausal women
Body fat distribution in the trunk is more important than body weight when it comes to cancer risk in postmenopausal women, according to a study presented at the ESMO 2017 Congress in Madrid.
The findings put a new spin on weight management priorities for women in this this age-group, who are prone to abdominal weight gain, said study investigator Line Mærsk Staunstrup, MSc, a PhD student with Nordic Bioscience and ProScion, in Herlev, Denmark.
"When assessing cancer risk, body mass index (BMI) and fat percentage may not be adequate measures as they fail to assess the distribution of fat mass," she explained. "Avoiding central obesity may confer the best protection."
The findings come from the Prospective Epidemiologic Risk Factor study, an observational, prospective cohort study designed to get a better understanding of age-related diseases in Danish postmenopausal women.
It included 5,855 women (mean age 71 years) who underwent baseline dual-energy X-ray absorptiometry (DXA) scans to assess body fat and body fat composition and have been followed for 12 years.
Using information from national cancer registries, the study recorded 811 solid cancers in the women and showed that the ratio of abdominal fat to peripheral fat was a significant independent predictor of cancer diagnosis up to 12 years after baseline (hazard ratio [HR] 1.30; 95%, CI: 1.11 to 1.52; p < 0.001). Neither BMI nor fat percentage showed significance.
Specifially, there were 293 breast and ovarian cancers, 345 lung and gastrointestinal (GI) cancers, and 173 other cancers. Looking in detail at specific cancers and risk factors the investigators determined that only lung and GI cancers were associated with high abdominal to peripheral fat ratios (HR: 1.68; 95%, CI: 1.12 to 2.53; p < 0.05 and HR: 1.34; 95%, CI: 1 to 1.8; p < 0.05, respectively).
Additional cancer risk factors were older age, receipt of hormone replacement therapy and smoking, but after controlling for these risk factors, fat ratio remained an independent risk factor.
"The average elderly women can very much use this information, as it is known that the menopause transition initiates a shift in body fat towards the central trunk area. Therefore elderly women should be especially aware of their lifestyle when they approach the pre-menopause age," said Mærsk Staunstrup. "Clinicians can additionally use the information for a preventive conversation with women who are in higher risk of cancer. While clinicians have access to whole body DXA scanners at most hospitals, portable DXA scanners have become available on the commercial market and this may allow regional bone and fat scanning, however it may not be the most reliable for measuring central obesity," she concluded.
Commenting on the study, Andrea De Censi, MD from Galliera Hospital, in Genova, Italy said the study provides important confirmation of the role of obesity and particularly insulin resistance in the etiology of several cancers.
"While obesity has previously been linked to cancer risk, the link to lung cancer is new and intriguing," he commented.
"Increases in insulin, resulting from over-consumption of simple carbohydrates such as potatoes, wheat, rice and corn, result in fat accumulation that is specifically visceral and abdominal," De Censi explained. Insulin also has detrimental effects on hormone production, and adipose cells in fat tissue increase chonic inflammation throughout the body, another risk factor for several cancers.
"These data open the door for clinicans to intiate a number of interventions in obese patients. In addition to fat loss with diet and exercise, there may be a potential role for a diabetes drug, such as metformin, which can lower insulin effects and contribute to cancer prevention."
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Buikvet is een belangrijke kankerbestrijder voor vrouwen na de menopauze
De distributie van lichaamsvet in de romp is belangrijker dan het lichaamsgewicht als het gaat om het risico op kanker bij postmenopauzale vrouwen, volgens een onderzoek gepresenteerd op het ESMO 2017-congres in Madrid.
De bevindingen zetten een nieuwe draai in gewichtsbeheersprioriteiten voor vrouwen in deze leeftijdsgroep, die gevoelig zijn voor abdominale gewichtstoename, zei onderzoeksonderzoeker Line Mærsk Staunstrup, MSc, een promovendus bij Nordic Bioscience en ProScion, in Herlev, Denemarken.
"Bij het beoordelen van het kankerrisico, kunnen de body mass index (BMI) en het vetpercentage mogelijk geen adequate maatregelen zijn, omdat ze de verdeling van de vetmassa niet beoordelen," legt ze uit. "Het vermijden van centrale obesitas kan de beste bescherming bieden."
De bevindingen zijn afkomstig van de Prospective Epidemiologic Risk Factor-studie, een observationele, prospectieve cohortstudie die is opgezet om een beter inzicht te krijgen in leeftijdsgebonden ziekten bij Deense vrouwen na de menopauze.
Het omvatte 5.855 vrouwen (gemiddelde leeftijd 71 jaar) die baseline dual-energy X-ray absorptiometrie (DXA) scans hebben ondergaan om lichaamsvet en lichaamsvet samenstelling te beoordelen en zijn gedurende 12 jaar gevolgd.
Gebruikmakend van informatie uit nationale kankerregisters, registreerde het onderzoek 811 vaste kankers bij de vrouwen en toonde aan dat de verhouding tussen buikvet en perifeer vet een significante onafhankelijke voorspeller was voor de diagnose van kanker tot 12 jaar na de basislijn (hazard ratio [HR] 1,30; 95 %, CI: 1,11 tot 1,52; p <0,001). Zowel het BMI- als het vetpercentage vertoonden geen significantie.
Specifiek waren er 293 borst- en eierstokkankers, 345 long- en gastro-intestinale (GI) kankers en 173 andere kankers. Als we in detail kijken naar specifieke kankers en risicofactoren, hebben de onderzoekers vastgesteld dat alleen long- en GI-kankers werden geassocieerd met hoge abdominale tot perifere vetverhoudingen (HR: 1,68; 95%, CI: 1,12 tot 2,53; p <0,05 en HR: 1,34; 95 %, CI: 1 tot 1,8, p <0,05, respectievelijk).
Bijkomende risicofactoren voor kanker waren oudere leeftijd, de ontvangst van hormoonvervangingstherapie en roken, maar na controle voor deze risicofactoren bleef de vetverhouding een onafhankelijke risicofactor.
"De gemiddelde oudere vrouw kan deze informatie heel goed gebruiken, omdat bekend is dat de menopauze-overgang een verschuiving in lichaamsvet naar het centrale rompgebied initieert. Daarom moeten oudere vrouwen vooral op de hoogte zijn van hun levensstijl als ze de leeftijd na de menopauze naderen , "zei Mærsk Staunstrup. "Clinici kunnen de informatie bovendien gebruiken voor een preventief gesprek met vrouwen met een hoger risico op kanker. Hoewel clinici in de meeste ziekenhuizen toegang hebben tot DXA-scanners voor het hele lichaam, zijn draagbare DXA-scanners beschikbaar op de commerciële markt en dit kan regionaal bot mogelijk maken. en vet scannen, maar het is misschien niet de meest betrouwbare voor het meten van centrale obesitas, "concludeerde ze.
In een commentaar op het onderzoek zei Andrea De Censi, MD van Galliera Hospital, in Genova, Italië dat de studie een belangrijke bevestiging biedt van de rol van obesitas en met name insulineresistentie in de etiologie van verschillende soorten kanker.
"Hoewel obesitas eerder is gekoppeld aan het risico op kanker, is de link met longkanker nieuw en intrigerend", zei hij.
"Verhogingen van insuline, als gevolg van overconsumptie van eenvoudige koolhydraten zoals aardappelen, tarwe, rijst en maïs, resulteren in vetophopingen die specifiek visceraal en abdominaal zijn," legt De Censi uit. Insuline heeft ook nadelige effecten op de hormoonproductie en vetcellen in vetweefsel verhogen de ontsteking van het hoornvlies door het hele lichaam, een andere risicofactor voor verschillende kankers.
"Deze gegevens openen de deur voor clinici om een aantal interventies bij zwaarlijvige patiënten uit te voeren. Naast vetverlies met dieet en lichaamsbeweging, kan er een mogelijke rol spelen voor een diabetesgeneesmiddel, zoals metformine, dat insuline-effecten kan verlagen en een bijdrage kan leveren tegen kankerpreventie. "
Reacties: