Suiker, de gevaarlijkste drug van deze tijd
Steeds meer mensen hebben overgewicht. De obesitas-epidemie breidt zich uit en zal leiden tot steeds hogere zorgkosten. Tegelijkertijd wil de overheid de kosten voor zorg in de hand houden en waar mogelijk bezuinigen.
Maar ja, hoe krijg je de obesitas-epidemie onder controle? Eén mogelijkheid is het stimuleren van (extra) beweging. Dit heeft de steun van de voedingsindustrie. Hun motto is namelijk: Er bestaat geen verkeerde voeding. Beweeg voldoende, en je verliest vanzelf de nodige kilo’s. Maar bestaat er echt geen verkeerde voeding?
Endocrinoloog Aart Jan van der Lelij legde laatst in de Volkskrant uit hoe het in ons lichaam werkt. Hebben we energie nodig, dan eten we. Is er genoeg energie, dan stoppen we.
Van dat principe maken vooral eiwitten en vetten gebruik. Suiker verstoort dat mechanisme. Wie suikers inneemt wil steeds meer, ook als het hongergevoel is verdwenen. Geef iemand eieren en hij stopt op een gegeven moment. Geef hem koekjes en hij eet door ook al doet zijn maag pijn. Suiker is dus eigenlijk een vorm van verslaving. Het is net zo zwaar om van de drang naar zoet voedsel af te komen als van roken. Daardoor werkt diëten altijd maar tijdelijk. Verslavingstherapie is beter.
Van der Lelij geeft ook aan dat de voedingsindustrie gebruikmaakt van dit mechanisme, en voedingsmiddelen daarom (onnodig) zoeter maakt. Zo bekeken bestaat er dus wel degelijke slechte voeding: voeding die het evenwicht in ons lichaam verstoort en leidt tot verslaving.
Net als alcohol en tabak is suiker dus eigenlijk een drug. Hier ligt een belangrijke rol voor de overheid. Het gebruik van suiker zou ontmoedigd moeten worden. En gebruikers moeten gewezen worden op de gevaren. Ik zie bijvoorbeeld voor me dat er net als bij roken stickers op frisdranken en zoete producten komen met de waarschuwing dat suiker verslavend werkt en slecht voor de gezondheid is. De overheid zou geen vet-tax maar een suiker-tax moeten invoeren. En net als bij zout regelgeving moeten opstellen met betrekking tot de hoeveelheid suiker die in een product mag worden verwerkt. Zorgverzekeraars zouden verslavingstherapie moeten financieren voor hun obese klanten. Op scholen zouden geen snoep en frisdranken meer aangeboden mogen worden. Producenten van sportdrankjes die barsten van de suiker moeten worden aangeklaagd vanwege misleidende reclame en ga zo maar door.
Dit lijkt misschien overdreven en vergezocht, maar suiker is de gevaarlijkste drug van deze tijd en ook nog overal en makkelijk te verkrijgen.
Paul van der Velpen,
Algemeen directeur GGD Amsterdam (September 2013)
Reacties: