Lekker eten stilt verlangen naar meer
Een portie chocolademousse stilt de lekkere trek beter dan een even calorierijke portie ‘cottage cheese’ met dezelfde verhouding van eiwitten, koolhydraten en vetten. Genieten van eten is zeker zo belangrijk om de hunkering naar voedsel te verminderen als de voedingswaarde. Dat is de meest tot de verbeelding sprekende conclusie van een pilotstudie van de Universiteit van Maastricht. (Physiology & Behavior. 2009; 98:318-25)
De studie van Sofie Lemmens was vooral opgezet een nieuw computersysteem te valideren dat de beloningswaarde van voedingsmiddelen kan kwantificeren. De Maastrichtse onderzoekers verdelen die beloningswaarde in twee componenten. De ene is het genieten, ofwel de component van het ‘houden van’. De andere is het ‘willen’, de hunkering naar voedsel of de motivatie om het te verwerven. De twee componenten zouden zich in het brein van hun eigen neurotransmittersystemen bedienen.
Dat is, gezien de epidemie van overgewicht, geen academische kwestie. Want die epidemie zou er niet zijn als het menselijke eetgedrag puur gereguleerd zou worden door de fysieke behoefte aan voedingsmiddelen. Beter inzicht in de beloningswaarde van verschillende voedingsmiddelen kan mogelijk betere afslankstrategieën opleveren.
Het Maastrichtse computersysteem bleek goed in staat variaties in het ‘houden van’ en het ‘willen’ van 72 verschillende producten te traceren (inclusief 12 kantoorartikelen als ‘controles’). Voor het ‘houden van’ moesten de 73 proefpersonen steeds snel kiezen tussen twee foto’s van voedingsmiddelen. Voor het ‘willen’ moesten zij een memoryspelletje uitvoeren, met voedingsmiddelen als beloning.
Na een portie chocolademousse hadden de proefpersonen significant minder verlangen naar brood, beleg, drinken en desserts. De hele categorie ‘desserts’ waren ze ook minder ‘lekker’ gaan vinden. Een portie cottage cheese verminderde alleen de trek in brood. Tussendoortjes als chips, drop, chocolade of snoepjes werden juist aantrekkelijker nadat de proefpersonen een bakje cottage cheese achter de kiezen hadden.
(Bijdrage: Esther van Osselen.) Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:C331 (November 2009)
