Bloeddruk medicijnen en uw ogen*
Uit een langjarige studie onder 5.000 Amerikanen blijkt dat het gebruik van bloeddruk verlagende medicijnen een sterk verhoogd risico kunnen zijn voor
oogbedreigende ziektes zoals macula degeneratie en
retinopathie. Het zijn vooral de bloedvat verwijdende medicijnen (vasodilators) die de kans
van 8% (zonder deze medicatie) naar 19% kunnen verhogen. Bij het gebruik van bčtablokkers wordt die kans verhoogd van 0,5 naar 1,2%.
De studie.
(Augustus 2014)
Association between some high blood pressure drugs and increased risk of vision-threatening disease
There may be a connection between taking vasodilators and developing early-stage age-related macular degeneration (AMD), the leading cause of vision loss and blindness among Americans who are age 65 and older, according to a study published online in Ophthalmology, the journal of the American Academy of Ophthalmology.
AMD - the deterioration of the eye's macula, which is responsible for the ability to see fine details clearly - affects an estimated 11 million people in the United States. In addition to increased age, the cause of AMD may be attributed to several risk factors, including hereditary risk and smoking. Some studies have also found an association between AMD and high blood pressure, but this has been inconsistent. To help clarify the relationship between AMD incidence and blood pressure lowering medications, including vasodilators, researchers from the University of Wisconsin School of Medicine and Public Health conducted a long-term population-based cohort study from 1988 to 2013 of nearly 5,000 residents of Beaver Dam, Wis., aged 43 to 86 years. The research is part of the National Eye Institute -funded Beaver Dam Eye Study, which has since 1987 collected information on the prevalence and incidence of AMD, macular degeneration and diabetic retinopathy.
The researchers found that, after adjusting for age, sex and other factors, using any vasodilator such as Apresoline and Loniten, which open (dilate) the blood vessels - was associated with a 72 percent greater risk of developing early-stage AMD. Among people who were not taking vasodilators, an estimated 8.2 percent developed signs of early AMD. In comparison, among those taking a vasodilator medication, 19.1 percent developed the disease.
The researchers also found that taking oral beta blockers such as Tenormin and Lopressor was associated with a 71 percent increase in the risk of neovascular AMD, a more advanced and vision-threatening form of the disease. Among those who were not taking oral beta blockers an estimated 0.5 percent developed signs of neovascular AMD. In comparison among those taking oral beta blockers, 1.2 percent developed neovascular AMD.
While the study provides risk estimates of associations between blood pressure lowering medications and AMD at various stages, the researchers caution that their study was not able to discern effects of the medications themselves and the conditions for which participants were taking those medications.
"As significant as these results may be, it's important that they be replicated first, and if possible tested in a clinical trials setting before changing anyone's medication regimens," said Ronald Klein, M.D., MPH, lead researcher of the study. "Further research is needed to determine the cause of these increased risks."
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Associatie tussen een aantal hoge bloeddruk middelen en verhoogd zicht-bedreigende ziekte
Er is mogelijk een verband tussen het nemen van vaatverwijdende middelen en het ontwikkelen van een vroeg stadium van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD), de belangrijkste oorzaak van gezichtsverlies en blindheid onder de Amerikanen die zijn 65 jaar en ouder, volgens een studie online gepubliceerd in Ophthalmology, het tijdschrift zijn van de American Academy of Ophthalmology.
AMD - de verslechtering van het oog macula, die verantwoordelijk is voor het vermogen om fijne details duidelijk - treft naar schatting 11 miljoen mensen in de Verenigde Staten. Naast de toegenomen leeftijd, de oorzaak van AMD worden toegeschreven aan verschillende risico's, waaronder erfelijke risico en roken. Sommige studies hebben ook gevonden een associatie tussen AMD en hoge bloeddruk, maar dit is inconsistent. Om u te helpen de relatie tussen AMD incidentie en de bloeddruk te verduidelijken verlagende medicijnen, waaronder vaatverwijders, onderzoekers van de Universiteit van Wisconsin School of Medicine and Public Health voerde een lange-termijn-cohort studie 1988-2013 van bijna 5.000 inwoners van Beaver Dam , Wis., 43-86 jaar oud. Het onderzoek is onderdeel van het National Eye Institute -funded Beaver Dam Eye Study, die heeft sinds 1987 verzamelde gegevens over de prevalentie en incidentie van AMD, macula degeneratie en diabetische retinopathie.
De onderzoekers ontdekten dat, na correctie voor leeftijd, geslacht en andere factoren, het gebruik van elke vaatverwijdende zoals Apresoline en Loniten, die open (verwijden) de bloedvaten - werd geassocieerd met een 72 procent groter risico op het ontwikkelen van een vroeg stadium van AMD. Onder mensen die geen namen vaatverwijders, naar schatting 8,2 procent ontwikkeld tekenen van vroege AMD. In vergelijking, onder degenen die een vasodilator medicijn, 19,1 procent ontwikkelde de ziekte.
De onderzoekers vonden ook dat het nemen van orale bčtablokkers zoals Tenormin en Lopressor werd geassocieerd met een 71 procent toename van het risico van neovasculaire AMD, een meer geavanceerde en visie-bedreigende vorm van de ziekte. Onder degenen die niet werden orale bčtablokkers een geschatte 0,5 procent ontwikkeld tekenen van neovasculaire AMD. Ter vergelijking: onder degenen die orale bčtablokkers, 1,2 procent ontwikkeld neovasculaire AMD.
Hoewel de studie biedt risicoschattingen van associaties tussen bloeddrukverlagende medicijnen en AMD in verschillende stadia, de onderzoekers waarschuwen dat hun studie niet in staat was om de effecten van de medicijnen zelf en de voorwaarden voor die deelnemers werden het nemen van die medicijnen te onderscheiden.
"Zo belangrijk als deze resultaten kunnen zijn, is het belangrijk dat ze eerst worden gerepliceerd, en indien mogelijk getest in een klinische onderzoeken instellen voor het veranderen van iemand medicatie regimes", aldus Ronald Klein, MD, MPH, hoofdonderzoeker van de studie. "Verder onderzoek is nodig om de oorzaak van deze verhoogde risico's te bepalen."
Reacties: