Autopsies show microplastics in all major human organs
Microscopic bits of plastic have most likely taken up residence in all of the major filtering organs in your body, a new lab study suggests.
Researchers found evidence of plastic contamination in tissue samples taken from the lungs, liver, spleen and kidneys of donated human cadavers.
"We have detected these chemicals of plastics in every single organ that we have investigated," said senior researcher Rolf Halden, director of the Arizona State University (ASU) Biodesign Center for Environmental Health Engineering.
There's long been concern that the chemicals in plastics could have a wide range of health effects ranging from diabetes and obesity to sexual dysfunction and infertility.
But the presence of these microscopic particles in major organs also raises the potential that they could act as carcinogenic irritants in much the same way as asbestos, Halden explained.
"It is not always necessarily the chemistry that harms us. Sometimes it's the shape and the presence of foreign particles in our bodies," Halden said. "We know the inhalation of asbestos leads to inflammation and that can be followed by cancer."
Previous research has shown that, on average, people ingest about 5 grams of plastic every week, the equivalent of a credit card, said Dianna Cohen, CEO of the nonprofit Plastic Pollution Coalition.
"It's heartening to see quality quantitative research being performed on humans to assess the cumulative harmful effects of these microplastics," Cohen said of the new study. "On the other hand, it's totally depressing to see what the scientific advisers in our field have been warning us all about for so long regarding plastic consumption."
For this study, Halden and his colleagues analyzed 47 tissue samples provided by ASU's Banner Neurodegenerative Disease Research Center, which has built up a brain and body bank from donors as part of its research into conditions like Alzheimer's disease.
The researchers were specifically looking for the presence of particles so small that they could transfer from the digestive system into the bloodstream, where they would "circulate with the blood flow and get hung up in filtration organs like the lungs or the kidneys or the liver," Halden explained.
The team developed a procedure to extract microplastics from the tissue samples, then analyzed them using a technique called spectrometry.
Microplastics are plastic fragments less than 5 millimeters in diameter, or about 0.2 inches, barely visible to the human eye. The researchers also were looking for nanoplastic particles, with a diameter of 1 micron or 0.001 mm. A human hair has a diameter of about 50 microns.
The findings were to be presented Monday at the American Chemical Society's virtual annual meeting. Such research is considered preliminary until published in a peer-reviewed journal.
The research team has used its work to create an online calculator that will help other scientists convert information on plastic particle counts into standard units of mass and surface area, which will help assess how much plastic has invaded specific human organs.
The calculator will "create an atlas of human pollution," Halden said. "We want to create an exposure map for the human body."
People who want to avoid ingesting plastic are out of luck, given all of the plastic in the environment that's constantly being ground down into microscopic particles, Halden and Cohen said.
"It's impossible to completely protect ourselves from plastic ingestion," Cohen said. "Microplastics have been measured in tap water and bottled water, and in the air that we breathe."
Food also contains microplastic particles. Just last week, researchers from the University of Exeter in England and the University of Queensland in Australia found plastic in samples of five different seafoods—oysters, prawns, squid, crabs and sardines, according to a report published in the journal Environmental Science & Technology.
"But you can definitely reduce your exposure by simply thinking reusable instead of disposable," Cohen continued. That includes buying as much unpackaged food as possible, and using water bottles and other dishware made from ceramics, metals or other non-plastic sources. 

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

Autopsies tonen microplastics in alle belangrijke menselijke organen
Microscopische stukjes plastic hebben hoogstwaarschijnlijk hun intrek genomen in alle belangrijke filterorganen in uw lichaam, suggereert een nieuwe laboratoriumstudie.
Onderzoekers vonden bewijs van plastic besmetting in weefselmonsters genomen uit de longen, lever, milt en nieren van gedoneerde menselijke kadavers.
"We hebben deze chemicaliën van plastic ontdekt in elk orgaan dat we hebben onderzocht", zegt senior onderzoeker Rolf Halden, directeur van het Biodesign Center for Environmental Health Engineering van de Arizona State University (ASU).
Er bestaat al lang bezorgdheid dat de chemicaliën in plastic een breed scala aan gezondheidseffecten kunnen hebben, variërend van diabetes en obesitas tot seksuele disfunctie en onvruchtbaarheid.
Maar de aanwezigheid van deze microscopisch kleine deeltjes in belangrijke organen verhoogt ook het potentieel dat ze kunnen werken als kankerverwekkende irriterende stoffen op vrijwel dezelfde manier als asbest, legde Halden uit.
"Het is niet altijd de chemie die ons schaadt. Soms is het de vorm en de aanwezigheid van vreemde deeltjes in ons lichaam", zei Halden. "We weten dat het inademen van asbest leidt tot ontstekingen en dat kan worden gevolgd door kanker."
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat mensen gemiddeld ongeveer 5 gram plastic per week binnenkrijgen, het equivalent van een creditcard, zei Dianna Cohen, CEO van de non-profit Plastic Pollution Coalition.
"Het is bemoedigend om te zien dat er kwalitatief hoogstaand kwantitatief onderzoek wordt uitgevoerd op mensen om de cumulatieve schadelijke effecten van deze microplastics te beoordelen", zei Cohen over de nieuwe studie. "Aan de andere kant is het volkomen deprimerend om te zien waar de wetenschappelijke adviseurs in ons vakgebied ons al zo lang voor waarschuwen met betrekking tot plastic consumptie."
Voor deze studie analyseerden Halden en zijn collega's 47 weefselmonsters van ASU's Banner Neurodegenerative Disease Research Center, dat een hersen- en lichaamsbank van donoren heeft opgebouwd als onderdeel van zijn onderzoek naar aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer.
De onderzoekers waren specifiek op zoek naar de aanwezigheid van deeltjes die zo klein waren dat ze van het spijsverteringsstelsel in de bloedbaan konden komen, waar ze 'met de bloedstroom zouden circuleren en zouden worden opgehangen in filtratieorganen zoals de longen, de nieren of de lever, 'Legde Halden uit.
Het team ontwikkelde een procedure om microplastics uit de weefselmonsters te extraheren en analyseerde ze vervolgens met behulp van een techniek die spectrometrie wordt genoemd.
Microplastics zijn plastic fragmenten met een diameter van minder dan 5 millimeter, of ongeveer 0,2 inch, nauwelijks zichtbaar voor het menselijk oog. De onderzoekers zochten ook naar nanoplastische deeltjes, met een diameter van 1 micron of 0,001 mm. Een mensenhaar heeft een diameter van ongeveer 50 micron.
De bevindingen zouden maandag worden gepresenteerd tijdens de virtuele jaarvergadering van de American Chemical Society. Dergelijk onderzoek wordt als voorlopig beschouwd totdat het in een peer-reviewed tijdschrift is gepubliceerd.
Het onderzoeksteam heeft zijn werk gebruikt om een online rekenmachine te maken waarmee andere wetenschappers informatie over het aantal plastic deeltjes kunnen omzetten in standaardeenheden van massa en oppervlakte, waarmee kan worden beoordeeld hoeveel plastic in specifieke menselijke organen is binnengedrongen.
De rekenmachine "zal een atlas van menselijke vervuiling maken", zei Halden. "We willen een blootstellingskaart maken voor het menselijk lichaam."
Mensen die willen voorkomen dat ze plastic binnenkrijgen, hebben pech, gezien al het plastic in de omgeving dat voortdurend wordt vermalen tot microscopisch kleine deeltjes, zeiden Halden en Cohen.
"Het is onmogelijk om onszelf volledig te beschermen tegen het inslikken van plastic", zei Cohen. "Microplastics zijn gemeten in leidingwater en flessenwater, en in de lucht die we inademen."
Voedsel bevat ook microplastic deeltjes. Vorige week vonden onderzoekers van de Universiteit van Exeter in Engeland en de Universiteit van Queensland in Australië plastic in monsters van vijf verschillende soorten zeevruchten - oesters, garnalen, inktvis, krabben en sardines, volgens een rapport dat werd gepubliceerd in het tijdschrift Environmental Wetenschap en technologie.
"Maar je kunt je blootstelling zeker verminderen door simpelweg herbruikbaar te denken in plaats van wegwerpbaar", vervolgde Cohen. Dat omvat het kopen van zo veel mogelijk onverpakt voedsel en het gebruik van waterflessen en ander serviesgoed gemaakt van keramiek, metalen of andere niet-plastic bronnen.