Ultra-processed food consumption is associated with chromosomal changes linked to biological ageing
A new study has shed light on the link between the consumption of ultra-processed foods (UPF) and the shortening of telomeres; sections of chromosomes that can be used as a marker of biological age. The work was conducted by Lucia Alonso-Pedrero and colleagues with the supervision of Professor Maira Bes-Rastrollo and Professor Amelia Marti, University of Navarra, Pamplona, Spain. 
The research, being presented at this year's European and International Conference on Obesity (ECOICO 2020), held online this year (1-4 September), indicates that telomeres were twice as likely to be short in individuals who had a high consumption (more than 3 servings per day) of UPFs. Short telomeres are a marker of biological ageing at the cellular level, and the study suggests that diet may be causing the cells to age faster.
Telomeres are structures formed from a strand of DNA together with specialised proteins, and which are located at the ends of the chromosomes. Each human cell has 23 pairs of chromosomes that contain our genetic code, and while the telomeres do not contain genetic information themselves, they are vital for preserving the stability and integrity of chromosomes and by extension, the DNA that every cell in our body relies on to function. As we get older, our telomeres get shorter since each time a cell divides, part of the telomere is lost, thus telomere length (TL) is considered to be a marker of biological age.
Worldwide, fresh food consumption is decreasing while UPF intake is rising. UPFs are industrial formulations of food-derived substances (oils, fats, sugars, starch, protein isolates) that contain little or no whole food and often include flavourings, colourings, emulsifiers, and other cosmetic additives. The processes and ingredients used in the manufacturing of UPFs make them highly convenient (ready-to-consume, almost imperishable), highly attractive for consumers, and highly profitable (low cost ingredients, long shelf-life) for their manufacturers. These properties also result in them being nutritionally poor or unbalanced, and liable to be over-consumed, often at the expense of less processed and more nutritious alternatives.
Research has associated UPFs with serious diseases including hypertension, obesity, metabolic syndrome, depression, type 2 diabetes, and various cancers. These conditions are often age-related and are linked to oxidative stress, inflammation, and cellular ageing which can also influence TL. Despite this, there have been few studies into the effects of UPF consumption on TL, but those that have been conducted found associations between the intake of sugar-sweetened beverages (SSBs), alcohol, processed meats and other foods rich in saturated fats and sugar with having shorter telomeres. These studies are far from conclusive however, as other research has not shown a link between UPF and TL.
The authors objective was to evaluate the association between UPF consumption and the risk of TL within an elderly study population using the NOVA system method for classifying the degree of processing of different foods.
Data were obtained from participants in the SUN Project: an open prospective cohort of graduates from the University of Navarra and other Spanish universities. Recruitment began in 1999 and is permanently open to any graduate age 20 years old or more, with data collection being done via self-reported questionnaires mailed out every 2 years. This research is based on the analysis of a genetic study performed in May 2008 which all SUN Project participants over the age of 55 were invited to take part. In total, 886 individuals provided saliva samples for DNA analysis as well as accurate records of their daily food intake.
In total 645 men and 241 women with an average age of 67.7 years were included in the analysis and were grouped into 4 groups of equal size (quartiles) from 'low' to 'high' based on their UPF consumption: less than 2 servings/day, 2 to 2.5 servings/day, more than 2.5 to 3 servings/day, and more than 3 servings/day.
Those in the 'high' quartile were more likely to have family history of cardiovascular disease (CVD), diabetes, and abnormal blood fats, and to snack more in between meals. They also consumed more fats, saturated fats, polyunsaturated fats, sodium, cholesterol, SSBs, fast food, and processed meats while consuming less carbohydrates, protein, fibre, olive oil, fruits, vegetables, and other micronutrients. Participants who ate more UPFs were observed to be less likely to adhere to the 'Mediterranean diet' which has been linked to improved general health, and in particular a reduced risk of CVD.
The team found that as UPF consumption increased, the likelihood of having shortened telomeres rose dramatically with each quartile above the lowest having a risk increase of 29%, 40%, and 82% for the 'medium-low', 'medium-high', and 'high' UPF consumption groups respectively. The authors also found that UPF intake was associated with the risk of depression (especially in patients with low levels of physical activity), hypertension, overweight/obesity, and all-cause mortality.
The authors conclude: "In this cross-sectional study of elderly Spanish subjects we showed a robust strong association between ultra-processed food consumption and telomere length. Further research in larger longitudinal studies with baseline and repeated measures of TL is needed to confirm these observations." 

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

Consumptie van ultrabewerkt voedsel wordt geassocieerd met chromosomale veranderingen die verband houden met biologische veroudering
Een nieuwe studie heeft licht geworpen op het verband tussen de consumptie van ultrabewerkte voedingsmiddelen (UPF) en de verkorting van telomeren; secties van chromosomen die kunnen worden gebruikt als een marker van biologische leeftijd. Het werk werd uitgevoerd door Lucia Alonso-Pedrero en collega's onder toezicht van professor Maira Bes-Rastrollo en professor Amelia Marti, Universiteit van Navarra, Pamplona, Spanje.
Het onderzoek, dat dit jaar wordt gepresenteerd op de Europese en internationale conferentie over zwaarlijvigheid (ECOICO 2020), die dit jaar online wordt gehouden (1-4 september), geeft aan dat telomeren tweemaal zo vaak een tekort hadden bij personen met een hoog verbruik (meer dan 3 porties per dag) UPF's. Korte telomeren zijn een marker van biologische veroudering op cellulair niveau, en de studie suggereert dat voeding ervoor kan zorgen dat de cellen sneller verouderen.
Telomeren zijn structuren die zijn gevormd uit een DNA-streng samen met gespecialiseerde eiwitten en die zich aan de uiteinden van de chromosomen bevinden. Elke menselijke cel heeft 23 paar chromosomen die onze genetische code bevatten, en hoewel de telomeren zelf geen genetische informatie bevatten, zijn ze van vitaal belang voor het behoud van de stabiliteit en integriteit van chromosomen en bij uitbreiding het DNA waarop elke cel in ons lichaam vertrouwt functioneren. Naarmate we ouder worden, worden onze telomeren korter, aangezien elke keer dat een cel zich deelt, een deel van de telomeer verloren gaat, dus telomeerlengte (TL) wordt beschouwd als een marker van biologische leeftijd.
Wereldwijd neemt de consumptie van vers voedsel af, terwijl de inname van UPF stijgt. UPF's zijn industriële formuleringen van van voedsel afgeleide stoffen (oliën, vetten, suikers, zetmeel, eiwitisolaten) die weinig of geen hele voeding bevatten en vaak smaakstoffen, kleurstoffen, emulgatoren en andere cosmetische toevoegingen bevatten. De processen en ingrediënten die bij de productie van UPF's worden gebruikt, maken ze zeer handig (klaar voor consumptie, bijna onvergankelijk), zeer aantrekkelijk voor consumenten en zeer winstgevend (goedkope ingrediënten, lange houdbaarheid) voor hun fabrikanten. Deze eigenschappen resulteren er ook in dat ze qua voedingswaarde slecht of onevenwichtig zijn en de neiging hebben om overconsumeerd te worden, vaak ten koste van minder verwerkte en voedzamere alternatieven.
Onderzoek heeft UPF's in verband gebracht met ernstige ziekten, waaronder hypertensie, obesitas, metabool syndroom, depressie, diabetes type 2 en verschillende kankers. Deze aandoeningen zijn vaak leeftijdsgebonden en houden verband met oxidatieve stress, ontsteking en cellulaire veroudering, die ook TL kunnen beïnvloeden. Desondanks zijn er weinig onderzoeken gedaan naar de effecten van UPF-consumptie op TL, maar die die zijn uitgevoerd, hebben associaties gevonden tussen de inname van met suiker gezoete dranken (SSB's), alcohol, vleeswaren en ander voedsel dat rijk is aan verzadigde vetten en suiker. met kortere telomeren. Deze onderzoeken zijn echter verre van overtuigend, aangezien ander onderzoek geen verband heeft aangetoond tussen UPF en TL.
Het doel van de auteur was om het verband tussen UPF-consumptie en het risico op TL binnen een oudere studiepopulatie te evalueren met behulp van de NOVA-systeemmethode voor het classificeren van de mate van verwerking van verschillende voedingsmiddelen.
Gegevens werden verkregen van deelnemers aan het SUN-project: een open prospectieve cohort afgestudeerden van de Universiteit van Navarra en andere Spaanse universiteiten. De rekrutering begon in 1999 en staat permanent open voor elke afgestudeerde van 20 jaar of ouder, waarbij de gegevens worden verzameld via zelfgerapporteerde vragenlijsten die om de twee jaar worden verstuurd. Dit onderzoek is gebaseerd op de analyse van een genetisch onderzoek dat in mei 2008 is uitgevoerd en waaraan alle deelnemers van het SUN-project ouder dan 55 jaar waren uitgenodigd. In totaal leverden 886 personen speekselmonsters voor DNA-analyse, evenals nauwkeurige gegevens van hun dagelijkse voedselinname.
In totaal werden 645 mannen en 241 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 67,7 jaar in de analyse opgenomen en werden gegroepeerd in 4 groepen van gelijke grootte (kwartielen) van 'laag' tot 'hoog' op basis van hun UPF-consumptie: minder dan 2 porties / dag, 2 tot 2,5 porties / dag, meer dan 2,5 tot 3 porties / dag en meer dan 3 porties / dag.
Degenen in het 'hoge' kwartiel hadden meer kans op een familiegeschiedenis van hart- en vaatziekten (HVZ), diabetes en abnormale bloedvetten, en om meer tussendoortjes te eten. Ze consumeerden ook meer vetten, verzadigde vetten, meervoudig onverzadigde vetten, natrium, cholesterol, SSB's, fastfood en vleeswaren, terwijl ze minder koolhydraten, eiwitten, vezels, olijfolie, fruit, groenten en andere micronutriënten consumeerden. Deelnemers die meer UPF's aten, bleken minder geneigd te zijn zich aan het 'mediterrane dieet' te houden, dat in verband is gebracht met een verbeterde algemene gezondheid en in het bijzonder een verminderd risico op HVZ. Het team ontdekte dat naarmate het UPF-verbruik toenam, de kans op het verkorten van telomeren dramatisch steeg met elk kwartiel boven het laagste met een risicoverhoging van 29%, 40% en 82% voor de 'medium-low', 'medium-high' , en 'hoge' UPF-consumptiegroepen. De auteurs ontdekten ook dat UPF-inname geassocieerd was met het risico op depressie (vooral bij patiënten met weinig lichamelijke activiteit), hypertensie, overgewicht / obesitas en mortaliteit door alle oorzaken.
De auteurs concluderen: "In deze cross-sectionele studie van oudere Spaanse proefpersonen toonden we een robuuste sterke associatie tussen de consumptie van ultrabewerkt voedsel en de telomeerlengte. Verder onderzoek in grotere longitudinale studies met baseline en herhaalde metingen van TL is nodig om deze waarnemingen te bevestigen. . "