Obesity, heart disease, and diabetes may be communicable
Non-communicable diseases including heart disease, cancer and lung disease are now the most common causes of death, accounting for 70 percent of deaths worldwide. These diseases are considered "non-communicable" because they are thought to be caused by a combination of genetic, lifestyle and environmental factors and can't be transmitted between people. 
A new research paper in Science by a team of fellows in CIFAR's Humans and the Microbiome program throws this long-held belief into question by providing evidence that many diseases may be transmissible between people through microbes (including bacteria, fungi, and viruses) that live in and on our bodies.
"If our hypothesis is proven correct, it will rewrite the entire book on public health" says B. Brett Finlay, CIFAR Fellow and professor of microbiology at the University of British Columbia, who is lead author on the paper.
Connecting the dots
The authors base their hypothesis on connections between three distinct lines of evidence. First, they demonstrate that people with a wide range of conditions, from obesity and inflammatory bowel disease to type 2 diabetes and cardiovascular disease, have altered microbiomes. Next, they show that altered microbiomes, when taken from diseased people and put into animal models, cause disease. Finally, they provide evidence that the microbiome is naturally transmissible, for example: Spouses who share a house have more similar microbiomes than twins who live separately.
"When you put those facts together, it points to the idea that many traditionally non-communicable diseases may be communicable after all," says Finlay.
Eran Elinav, an author on the paper, CIFAR fellow, and professor at the Weizmann Institute of Science, sees the proposed connection between these points of evidence as an argument for thinking about disease more broadly. "This may represent new opportunities for interventions in some of the world's most common and bothersome diseases," he says. "We can now think about modulating environmental factors and the microbiome, not just about targeting the human host."
Interdisciplinary collaboration
CIFAR's Humans & the Microbiome program benefits from its international, interdisciplinary network of fellows, advisors and CIFAR Azrieli Global Scholars that includes microbiologists, anthropologists, immunologists, and geneticists, among others. Together they are discovering how microbes that live in and on us affect our health, development and even behavior.
"This paper provides a provocative new way to think about non-communicable diseases, with important implications for public health," says Alan Bernstein, President and CEO of CIFAR. "Ideas like this are a great example of what happens when top researchers from around the world work together in an environment of trust, transparency, and knowledge sharing."
The authors say the paper was a direct result of open and exploratory discussions at a CIFAR program meeting in March 2019.
"The idea developed from the integration of emerging biological data from animal models and from humans, coupled with critical insights with partners dealing with the same concepts, in other contexts, in anthropology and social sciences," says Elinav.
"It started as a thought experiment," says Finlay, "but then there was huge excitement when we started thinking about what there was evidence for. As the paper started coming together and new pieces of evidence from different specialties came in, discussions were flying around the table."
Next steps
While there is a lot of excitement about this hypothesis, the researchers are clear that much remains unknown about the mechanisms involved. "We still don't know in what cases transmission increases, or whether healthy outcomes can also be transmitted," says Maria Gloria Dominguez-Bello, an author on the paper, CIFAR fellow, and professor at Rutgers University. "We need more research to understand microbial transmission and its effects."
"We hope the paper will inspire further research into the mechanisms and extent of communicability." says Finlay. "We encourage researchers studying any disease to think about what effect microbes may be having." 

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

Obesitas, hartaandoeningen en diabetes kunnen overdraagbaar zijn
Niet-overdraagbare ziekten, waaronder hartaandoeningen, kanker en longaandoeningen zijn nu de meest voorkomende doodsoorzaken, goed voor 70 procent van de sterfgevallen wereldwijd. Deze ziekten worden als "niet-overdraagbaar" beschouwd omdat wordt aangenomen dat ze worden veroorzaakt door een combinatie van genetische, levensstijl- en omgevingsfactoren en niet tussen mensen kunnen worden overgedragen.
Een nieuw onderzoeksartikel in Science door een team van fellows in CIFAR's Humans and the Microbiome-programma werpt deze lang bestaande overtuiging in twijfel door te bewijzen dat veel ziekten tussen mensen kunnen worden overgedragen via microben (inclusief bacteriën, schimmels en virussen) die leven in en op ons lichaam.
"Als onze hypothese juist blijkt te zijn, zal deze het hele boek over volksgezondheid herschrijven", zegt B. Brett Finlay, CIFAR Fellow en hoogleraar microbiologie aan de University of British Columbia, de hoofdauteur van het artikel.
De stippen verbinden
De auteurs baseren hun hypothese op verbanden tussen drie verschillende bewijslijnen. Ten eerste laten ze zien dat mensen met een breed scala aan aandoeningen, van obesitas en inflammatoire darmaandoeningen tot diabetes type 2 en hart- en vaatziekten, veranderde microbiomen hebben. Vervolgens laten ze zien dat veranderde microbiomen, wanneer ze van zieke mensen worden afgenomen en in diermodellen worden verwerkt, ziekte veroorzaken. Ten slotte leveren ze bewijs dat het microbioom van nature overdraagbaar is, bijvoorbeeld: echtgenoten die een huis delen, hebben meer vergelijkbare microbiomen dan tweelingen die afzonderlijk leven.
'Als je die feiten bij elkaar zet, wijst het op het idee dat veel traditioneel niet-overdraagbare ziekten toch wel overdraagbaar kunnen zijn', zegt Finlay.
Eran Elinav, een auteur van het artikel, CIFAR-fellow en professor aan het Weizmann Institute of Science, ziet het voorgestelde verband tussen deze bewijspunten als een argument om breder over ziekte te denken. 'Dit kan nieuwe kansen bieden voor interventies bij enkele van' s werelds meest voorkomende en hinderlijke ziekten ', zegt hij. "We kunnen nu nadenken over het moduleren van omgevingsfactoren en het microbioom, niet alleen over het richten op de menselijke gastheer."
Interdisciplinaire samenwerking
CIFAR's Humans & the Microbiome-programma profiteert van zijn internationale, interdisciplinaire netwerk van fellows, adviseurs en CIFAR Azrieli Global Scholars, waaronder onder meer microbiologen, antropologen, immunologen en genetici. Samen ontdekken ze hoe microben die in en op ons leven onze gezondheid, ontwikkeling en zelfs gedrag beïnvloeden.
"Deze paper biedt een provocerende nieuwe manier om na te denken over niet-overdraagbare ziekten, met belangrijke implicaties voor de volksgezondheid", zegt Alan Bernstein, president en CEO van CIFAR. "Dergelijke ideeën zijn een goed voorbeeld van wat er gebeurt als toponderzoekers van over de hele wereld samenwerken in een omgeving van vertrouwen, transparantie en kennisdeling."
De auteurs zeggen dat de paper een direct resultaat was van open en verkennende discussies tijdens een CIFAR-programmabijeenkomst in maart 2019.
"Het idee is ontstaan uit de integratie van opkomende biologische gegevens van diermodellen en van mensen, in combinatie met kritische inzichten met partners die met dezelfde concepten te maken hebben, in andere contexten, in antropologie en sociale wetenschappen", zegt Elinav.
"Het begon als een gedachte-experiment", zegt Finlay, "maar toen was het enorm spannend toen we begonnen na te denken waarvoor er bewijs was. Toen de krant samenkwam en er nieuwe bewijzen kwamen van verschillende specialiteiten, kwamen de discussies op gang rond de tafel."
Volgende stappen
Hoewel er veel opwinding is over deze hypothese, is het de onderzoekers duidelijk dat er veel onbekend blijft over de betrokken mechanismen. "We weten nog steeds niet in welke gevallen de transmissie toeneemt, of dat er ook gezonde resultaten kunnen worden overgedragen", zegt Maria Gloria Dominguez-Bello, een schrijfster, CIFAR-fellow en professor aan de Rutgers University. 'We hebben meer onderzoek nodig om de overdracht van microben en de effecten ervan te begrijpen.'
"We hopen dat de paper verder onderzoek zal doen naar de mechanismen en de mate van communiceerbaarheid." zegt Finlay. 'We moedigen onderzoekers die een ziekte bestuderen aan om na te denken over het effect van microben.'