Keeping active or becoming more active in middle and older age linked to longer life
Meeting minimum guidelines could prevent nearly one in two deaths linked to physical inactivity
Keeping physically active or becoming more active during middle and older age is associated with a lower risk of death, regardless of past activity levels or existing health conditions, suggests a large UK study published by The BMJ today.
At the population level, meeting and maintaining at least the minimum public health recommendations (150 minutes per week of moderate-intensity physical activity) would potentially prevent 46% of deaths associated with physical inactivity, say the researchers.
Previous studies have linked physical activity to lower risk of death, cardiovascular disease, and certain cancers. But few studies have looked at how changes in physical activity over time are associated with subsequent risk of death.
So to address this knowledge gap, researchers from the MRC Epidemiology Unit at the University of Cambridge analysed how long term changes in physical activity are associated with risk of all-cause, cardiovascular and cancer deaths.
They used data for 14,599 men and women aged 40-79 from the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition-Norfolk (EPIC-Norfolk) study, who were recruited between 1993-1997.
Participants were assessed at the start of the study and then a further three times over an average of 7.6 years, along with other risk factors up to 2004. From this point in time, mortality was assessed up to 2016, for an average of 12.5 years of follow-up.
Physical activity energy expenditure (PAEE) was derived from questionnaires and calibrated against combined movement and heart monitoring measurements.
Overall physical activity included activity at work (e.g. sedentary office work, standing work, physical and heavy manual work) and leisure-time activity, such as cycling, sports and recreational activities.
During the study period, there were 3,148 deaths, including 950 deaths from cardiovascular disease and 1,091 deaths from cancer.
After controlling for existing physical activity and other risk factors such as diet, bodyweight, medical history, blood pressure and cholesterol levels, higher physical activity levels and increases in physical activity over time were associated with a lower risk of death.
For each 1kJ/kg/day per year increase in PAEE (equivalent to being inactive at the start of the study and gradually, over five years, meeting minimum physical activity guidelines), the researchers found a 24% lower risk of death from any cause, a 29% lower risk of cardiovascular death, and an 11% lower risk of cancer death.
Results were similar in those with and without a history of cardiovascular disease and cancer. What's more, compared with consistently inactive people, those who became more active over time had a lower risk of death from all causes, regardless of past activity levels.
But the benefits were greatest for those with existing high levels of physical activity who became even more active over time, with a 42% lower risk of mortality.
This is an observational study, and as such, can't establish cause. And the authors point out that the sample was made up of people who were available for follow-up almost a decade after initial recruitment, which may influence generalisability of the results.
But they say that this is a large study with long follow-up and repeat monitoring, that controlled for established risk factors.
"These results are encouraging, not least for middle aged and older adults with existing cardiovascular disease and cancer, who can still gain substantial longevity benefits by becoming more active, lending further support to the broad public health benefits of physical activity," they write.
"In addition to shifting the population towards meeting the minimum physical activity recommendations, public health efforts should also focus on the maintenance of physical activity levels, specifically preventing declines over mid to late life," they conclude.

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

Actief blijven of actiever worden op middelbare en oudere leeftijd gekoppeld aan een langere levensduur
Voldoen aan minimumrichtlijnen kan bijna één op twee sterfgevallen als gevolg van fysieke inactiviteit voorkomen
Lichamelijk actief blijven of actiever worden tijdens de middelbare en oudere leeftijd wordt geassocieerd met een lager risico op overlijden, ongeacht eerdere activiteitenniveaus of bestaande gezondheidstoestanden, suggereert een grote Britse studie die vandaag door de BMJ is gepubliceerd.
Op bevolkingsniveau zou het voldoen aan en het handhaven van ten minste de minimale aanbevelingen voor de volksgezondheid (150 minuten per week matige intensieve lichamelijke activiteit) mogelijk 46% van de sterfgevallen in verband met lichamelijke inactiviteit voorkomen, zeggen de onderzoekers.
Eerdere studies hebben fysieke activiteit gekoppeld aan een lager risico op overlijden, hart- en vaatziekten en bepaalde vormen van kanker. Maar weinig studies hebben gekeken naar hoe veranderingen in fysieke activiteit in de loop van de tijd worden geassocieerd met het daaropvolgende risico op overlijden.
Om deze kenniskloof te dichten, hebben onderzoekers van de MRC Epidemiology Unit van de Universiteit van Cambridge geanalyseerd hoe veranderingen op lange termijn in lichamelijke activiteit gepaard gaan met het risico op overlijden door alle oorzaken, hart- en vaatziekten en kanker.
Ze gebruikten gegevens voor 14.599 mannen en vrouwen van 40-79 jaar uit de European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition-Norfolk (EPIC-Norfolk) studie, die tussen 1993-1997 werden aangeworven.
Deelnemers werden beoordeeld aan het begin van het onderzoek en vervolgens nog eens drie keer over een gemiddelde van 7,6 jaar, samen met andere risicofactoren tot 2004. Vanaf dit moment werd de mortaliteit beoordeeld tot 2016, voor een gemiddelde van 12,5 jaar van follow-up.
Energieverbruik voor fysieke activiteit (PAEE) is afgeleid van vragenlijsten en gekalibreerd tegen gecombineerde bewegings- en hartbewakingsmetingen.
Algemene fysieke activiteit omvatte activiteit op het werk (bijv. Zittend kantoorwerk, staand werk, fysiek en zwaar handwerk) en vrijetijdsactiviteit, zoals fietsen, sport en recreatieve activiteiten.
Tijdens de studieperiode waren er 3.148 sterfgevallen, waaronder 950 sterfgevallen door hart- en vaatziekten en 1.091 sterfgevallen door kanker.
Na controle voor bestaande fysieke activiteit en andere risicofactoren zoals dieet, lichaamsgewicht, medische geschiedenis, bloeddruk en cholesterolspiegels, werden hogere fysieke activiteitsniveaus en verhogingen van fysieke activiteit in de loop van de tijd geassocieerd met een lager risico op overlijden.
Voor elke toename van 1 kJ / kg / dag per jaar in PAEE (gelijk aan inactief zijn aan het begin van de studie en geleidelijk, gedurende vijf jaar, aan minimale richtlijnen voor lichamelijke activiteit), vonden de onderzoekers een 24% lager risico op overlijden door welke oorzaak dan ook , een 29% lager risico op cardiovasculaire sterfte en een 11% lager risico op sterfte door kanker.
De resultaten waren vergelijkbaar bij mensen met en zonder een voorgeschiedenis van hart- en vaatziekten en kanker. Bovendien hadden degenen die in de loop van de tijd actiever werden in vergelijking met consequent inactieve mensen, een lager risico op overlijden door alle oorzaken, ongeacht het activiteitenniveau in het verleden.
Maar de voordelen waren het grootst voor mensen met bestaande hoge niveaus van lichamelijke activiteit die in de loop van de tijd nog actiever werden, met een 42% lager risico op sterfte.
Dit is een observationele studie en kan als zodanig geen oorzaak vaststellen. En de auteurs wijzen erop dat de steekproef bestond uit mensen die bijna tien jaar na de eerste werving beschikbaar waren voor follow-up, wat de generaliseerbaarheid van de resultaten kan beïnvloeden.
Maar ze zeggen dat dit een groot onderzoek is met een lange follow-up en herhaalde monitoring, dat gecontroleerd voor gevestigde risicofactoren.
"Deze resultaten zijn bemoedigend, niet in de laatste plaats voor volwassenen van middelbare leeftijd en ouderen met bestaande hart- en vaatziekten en kanker, die nog steeds aanzienlijke langetermijnvoordelen kunnen behalen door actiever te worden en verdere ondersteuning bieden aan de brede voordelen voor de volksgezondheid van lichamelijke activiteit," schrijven ze.
"Naast het verschuiven van de bevolking naar het voldoen aan de minimale aanbevelingen voor lichaamsbeweging, moeten de inspanningen op het gebied van de volksgezondheid ook gericht zijn op het handhaven van fysieke activiteitsniveaus, met name het voorkomen van achteruitgang in het midden tot het late leven", concluderen zij.