Desinfecterend middel en kanker*
Het veel gebruikt desinfecterend middel Triclosan, zoals toegepast o.m. in antiseptische zeep, tandpasta, scheerschuim, make-up, aftershave en deodorant leek in eerdere
onderzoeken niet zonder gevaar voor uw gezondheid. Uit een nieuwe studie waarin gekeken werd naar mogelijke oorzaken blijkt dat nu dat triclosan de darmbacteriën in de darmen zodanig kan veranderen dat de kans op ontstekingen en zelfs kanker hierdoor toeneemt.
De studie.
(September 2018)
Common toothpaste ingredient may promote colon cancer
Researchers claim that there is an "urgent need" to test triclosan, a common chemical in household products. After preliminary studies, scientists conclude that it might cause colonic inflammation and promote colon cancer.
Triclosan is not necessarily a household name, but the products that it is found in certainly are.
Its antibacterial and antifungal properties make it useful in toothpastes, detergents, soaps, and mouthwashes.
Since first being patented in 1964, it has grown in popularity to become one of the most widely used ingredients of its kind.
Triclosan is now added to a range of items, such as bedding, socks, and toys, to slow down the buildup of bacteria and fungi.
Triclosan's global takeover
Although generally considered safe, the chemical has become worryingly ubiquitous. For instance, in a study run by the Centers for Disease Control and Prevention (CDC), almost 75 percent of the urine samples they tested contained triclosan.
The compound has also been found in blood plasma and breast milk and is known to be widely distributed throughout the planet's rivers, streams, oceans, and reservoirs.
Because of its potential role in antimicrobial resistance and endocrine disruption, and its theoretical effects on the immune system, it has been deemed a "contaminant of emerging concern" by the United States Geological Survey.
A study, published recently in the journal Science Translational Medicine, tested whether triclosan might have any negative effects on gut health. The researchers, led by Guodong Zhang, at the University of Massachusetts Amherst, used a mouse model to gain insight.
In order to investigate, they tested the impact of small doses of triclosan on a range of mouse models. The scientists gave each mouse model a brief, low-level exposure to triclosan.
In all mouse models used, triclosan prompted inflammation of the colon, worsened symptoms of colitis (inflammation of the lining of the colon), and promoted colitis-associated tumor growth.
Some models were particularly sensitive. Co-author Hang Xiao explains, "[W]e used a genetically engineered mouse model which develops spontaneous inflammatory bowel disease or IBD."
"[T]reatment with triclosan," Xiao goes on, "significantly increased disease development of IBD in the mice, suggesting that IBD patients may need to reduce exposure to this compound."
The mechanism behind the damage
Next, the scientists wanted to understand exactly why triclosan seemed to have this pro-tumor, pro-inflammation effect. They found that triclosan altered the composition of the gut microbiome significantly. This effect has previously been demonstrated in humans, too.
They also showed that triclosan did not have adverse health effects in mice without a microbiome — so-called germ-free mice. To back this up further, they demonstrated that genetically modified mice who lacked toll-like receptor 4 (TLR4) did not experience the ill effects.
This is important because TLR4 is known to play an important role in communication between gut bacteria and their host.
Taken together, these findings infer a role for gut bacteria in the destructive effect of triclosan on colon health.
"Because this compound is so widely used, our study suggests that there is an urgent need to further evaluate the impact of triclosan exposure on gut health in preparation for the potential establishment of further regulatory policies."
Co-first author Haixia Yang
It is important to remember that this series of experiments used mice rather than humans. However, with colon cancer becoming more common in younger people and IBS on the rise, triclosan should certainly be investigated more thoroughly.
While — as an accompanying editorial comments — "Triclosan exposure is practically unavoidable in the United States," these findings certainly merit a longer look at the implications of a world flooded by this chemical.
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Gebruikelijk tandpasta-ingrediënt kan darmkanker bevorderen
Onderzoekers beweren dat er een "dringende behoefte" is om triclosan te testen, een veel voorkomende chemische stof in huishoudelijke producten. Na voorbereidende studies concluderen wetenschappers dat het darmontsteking kan veroorzaken en darmkanker kan bevorderen.
Triclosan is niet per se een begrip, maar de producten waar het in voorkomt zijn dat zeker.
De antibacteriële en schimmelwerende eigenschappen maken het bruikbaar in tandpasta's, wasmiddelen, zeep en mondspoelingen.
Sinds het voor het eerst werd gepatenteerd in 1964, is het in populariteit gegroeid tot een van de meest gebruikte ingrediënten in zijn soort.
Triclosan is nu toegevoegd aan een reeks artikelen, zoals beddengoed, sokken en speelgoed, om de opbouw van bacteriën en schimmels te vertragen.
Triclosan's wereldwijde overname
Hoewel het algemeen als veilig wordt beschouwd, is de chemische stof alomtegenwoordig. In een studie van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) bijvoorbeeld, bevatte bijna 75 procent van de urinemonsters die ze testten triclosan.
De stof is ook aangetroffen in bloedplasma en moedermelk en staat erom bekend dat deze wijd verspreid is over de rivieren, beken, oceanen en reservoirs van de planeet.
Vanwege zijn potentiële rol in antimicrobiële resistentie en hormoonontregeling, en de theoretische effecten op het immuunsysteem, werd het door de United States Geological Survey als een "contaminant van opkomende bezorgdheid" beschouwd.
In een recent gepubliceerd onderzoek in het tijdschrift Science Translational Medicine werd getest of triclosan mogelijk negatieve effecten heeft op de gezondheid van de darm. De onderzoekers, geleid door Guodong Zhang, aan de Universiteit van Amherst, gebruikten een muismodel om inzicht te krijgen.
Om dit te onderzoeken, hebben ze de impact van kleine doses triclosan op een reeks muismodellen getest. De wetenschappers gaven elk muizenmodel een korte, lage blootstelling aan triclosan.
In alle gebruikte muismodellen leidde triclosan tot ontsteking van de dikke darm, verslechterde de symptomen van colitis (ontsteking van de bekleding van de dikke darm) en bevorderde de met colitis geassocieerde tumorgroei.
Sommige modellen waren bijzonder gevoelig. Mede-auteur Hang Xiao legt uit: "[W] e gebruikte een genetisch gemanipuleerd muismodel dat spontane inflammatoire darmaandoeningen of IBD ontwikkelt."
"[T] reatment met triclosan," vervolgt Xiao, "verhoogde de ontwikkeling van IBD-aandoeningen bij de muizen, wat suggereert dat IBD-patiënten mogelijk de blootstelling aan deze verbinding moeten verminderen."
Het mechanisme achter de schade
Vervolgens wilden de wetenschappers precies begrijpen waarom triclosan dit pro-tumor-, pro-ontstekingseffect leek te hebben. Zij vonden dat triclosan de samenstelling van het darmmicrobioom aanzienlijk veranderde. Dit effect is eerder ook bij mensen aangetoond.
Ze toonden ook aan dat triclosan geen nadelige gezondheidseffecten had bij muizen zonder een microbioom - de zogenaamde kiemvrije muizen. Om dit verder te ondersteunen, toonden ze aan dat genetisch gemodificeerde muizen die geen tolachtige receptor 4 (TLR4) misten, de nadelige effecten ondervonden.
Dit is belangrijk omdat het bekend is dat TLR4 een belangrijke rol speelt in de communicatie tussen darmbacteriën en hun gastheer.
Samengenomen leiden deze bevindingen ertoe dat darmbacteriën een rol spelen bij het destructieve effect van triclosan op de gezondheid van de dikke darm.
"Omdat deze verbinding zo veel wordt gebruikt, suggereert onze studie dat het dringend nodig is om de impact van blootstelling aan triclosan op de darmgezondheid verder te evalueren ter voorbereiding op de mogelijke vaststelling van verder regelgevend beleid."
Co-eerste auteur Haixia Yang
Het is belangrijk om te onthouden dat deze reeks experimenten muizen gebruikte in plaats van mensen. Echter, met darmkanker die steeds vaker voorkomt bij jongere mensen en IBS in opkomst, moet triclosan zeker grondiger worden onderzocht.
Hoewel - als een begeleidend redactioneel commentaar - "blootstelling aan Triclosan praktisch onvermijdelijk is in de Verenigde Staten", verdienen deze bevindingen zeker een langere kijk op de implicaties van een wereld die wordt overspoeld door deze chemische stof.