Vlamvertragers en gedrag van kinderen*
Uit een Amerikaanse studie onder 92 kinderen in de leeftijd van 3 tot 5 jaar blijkt dat blootstelling aan
vlamvertragers het gedrag van kinderen duidelijk negatief kan beïnvloeden. Vlamvertragers worden in een groot aantal huishoudelijke voorwerpen gebruikt, waaronder stoffen, vloerbedekking, meubels, kinderkleding, elektronica enz.. en resten worden
ook nog wel in voeding aangetroffen. De kinderen kregen een speciaal armbandje, waarop alle stoffen waarmee het in contact kwam werden vastgehouden. Na 7 dagen dragen werden de armbandjes
geanalyseerd en die kinderen die het meest met vlamvertragers in aanraking waren geweest bleken ook de meeste gedragsproblemen te hebben, ze waren minder verantwoordelijk en agressiever.
De studie.
(Mei 2017)
Flame retardant chemicals may affect social behavior in young children
Some chemicals added to furniture, electronics and numerous other goods to prevent fires may have unintended developmental consequences for young children, according to a pilot study released today.
Researchers from Oregon State University found a significant relationship between social behaviors among children and their exposure to widely used flame retardants, said Molly Kile, an environmental epidemiologist and associate professor in the College of Public Health and Human Sciences at OSU.
"When we analyzed behavior assessments and exposure levels, we observed that the children who had more exposure to certain types of the flame retardant were more likely to exhibit externalizing behaviors such as aggression, defiance, hyperactivity, inattention and bullying," said Kile, the corresponding author of the study, which was published today in the journal Environmental Health.
"This is an intriguing finding because no one had previously studied the behavioral effects of organophosphate classes of flame retardants, which have been added to consumer products more recently."
Flame retardants are found throughout the built environment in furniture, mattresses, carpeting, electronics, vehicles and more. The chemicals are added to the products and are not bound in the material, which causes them to be released into indoor environments.
Manufacturers began adding flame retardants in 1975, in response to new legislation in California designed to reduce flammability in common household items. The state updated its flammability standards in 2014, and now allows furniture manufacturers to meet the standards without adding flame retardant chemicals to their products, but the chemicals are still widely used and they linger in the indoor environment.
There are growing concerns that some flame retardants may have unintended impacts on health and development in children, and this study contributes to that body of research.
The most common types of flame retardants found in the built environment are brominated diphenyl ethers (BDEs) and organophosphate-based flame retardants (OPFRs). OPFRs emerged as an alternative to BDEs in an effort to address some of the environmental health concerns posed by BDEs, which tend to remain in the environment for long periods.
Past research has shown that both BDEs and OPFRs are linked to poorer cognitive function in children. But less is known about the relationship between the flame retardants and children's social and emotional health, particularly during early childhood, a key developmental period for learning.
"The social skills children learn during preschool set the foundation for their success in school, and also for their social and emotional health and well-being later in life," said Shannon Lipscomb, an associate professor and lead of the human development and family sciences program at OSU-Cascades and a co-author of the study.
For this study, the OSU research team recruited 92 Oregon children between ages 3-5 to wear a silicone wristband for seven days to measure exposure to flame retardants.
The team included Kile, Lipscomb; Megan McClelland and Megan MacDonald of the OSU College of Public Health and Human Sciences; Kim Anderson of the OSU College of Agricultural Sciences; and Andres Cardenas of the Harvard T.H. Chan School of Public Health and an OSU doctoral graduate. The research was supported by OSU's Hallie E. Ford Center for Healthy Children and Families and the Environmental Health Science Center at OSU.
The wristbands, developed by Anderson at OSU, have a porous surface that mimics a cell, absorbing chemicals that people are exposed to through their environment. When the wristbands are returned, Anderson can screen for up to 1,200 chemicals that may accumulate. The wristband is an easy and non-invasive way to sample children's chemical exposure.
The researchers had parents or primary caregivers complete questionnaires about socio-demographics and the home environment, and preschool teachers completed behavior assessments for each participating child. In all, researchers had complete data and wristband results for 69 children.
Their analysis showed that all of the children were exposed to some level of flame retardant. Children who had higher exposure rates of OFPRs showed less responsible behavior and more aggression, defiance, hyperactivity, inattention and bullying behaviors. Children with higher exposure to BDEs were seen as less assertive by their teachers. All of these social skills play an important role in a child's ability to succeed academically and socially.
"We detected these links between flame retardant and children's social behaviors while controlling for differences in family demographics, home learning environments and adversity," Lipscomb said. "This suggests that flame retardants may have a unique effect on development apart from the effects of children's early social experiences."
Further study is needed to better understand the links between flame retardants and children's social skill development, the researchers said. They plan to pursue funding for a new study that continues for a longer period of time and considers how other aspects of children's lives might affect the impact of flame retardants on their development.
"The results of this research to date have shown potential impacts for child health and warrant a more thorough investigation," Kile said."If scientists find strong evidence that exposure to flame retardants affects children's behaviors, we can develop strategies that prevent these exposures and help improve children's lives. This type of public health science is needed to figure out how to address the root causes of behavioral concerns that can affect children's school readiness and overall well-being."
Shannon T. Lipscomb, Megan M. McClelland, Megan MacDonald, Andres Cardenas, Kim A. Anderson, Molly L. Kile. Cross-sectional study of social behaviors in preschool children and exposure to flame retardants. Environmental Health, 2017; 16 (1) DOI: 10.1186/s12940-017-0224-6
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Vlamvertragende chemicaliën kunnen sociaal gedrag beïnvloeden bij jonge kinderen
Sommige chemicaliën die aan meubels, elektronica en talrijke andere goederen toegevoegd worden om brand te voorkomen, kunnen onbedoelde ontwikkelingsgevolgen hebben voor jonge kinderen, volgens een pilot-studie die vandaag is vrijgegeven.
Onderzoekers van de Oregon State University hebben een significante relatie gevonden tussen sociaal gedrag onder kinderen en hun blootstelling aan veel gebruikte brandvertragers, aldus Molly Kile, een milieu-epidemioloog en universitair hoofddocent in het College van Volksgezondheid en Human Sciences bij OSU.
"Toen we gedragsbeoordelingen en blootstellingsniveaus analyseerden, merkden we op dat de kinderen die meer blootstelling hadden aan bepaalde soorten vlamvertragende stoffen, eerder kans hebben op externaliserende gedragingen zoals agressie, uitdaging, hyperactiviteit, onoplettendheid en pesten," aldus Kile, de Overeenkomstige auteur van de studie, die vandaag gepubliceerd is in het tijdschrift Environmental Health.
"Dit is een intrigerende bevinding omdat niemand eerder de gedragseffecten van organofosfaatlessen van brandvertragende stoffen heeft bestudeerd, die onlangs bij consumentenproducten zijn toegevoegd."
Vlamvertragers worden gevonden in de gehele gebouwde omgeving in meubels, matrassen, vloerbedekking, elektronica, voertuigen en meer. De chemicaliën worden aan de producten toegevoegd en zijn niet gebonden in het materiaal, waardoor ze vrijkomen in binnenomgeving.
Fabrikanten begonnen met het toevoegen van brandvertragers in 1975, in reactie op nieuwe wetgeving in Californië, ontworpen om brandbaarheid in gemeenschappelijke huishoudelijke artikelen te verminderen. De staat heeft zijn ontvlambaarheidsstandaarden in 2014 bijgewerkt en staat nu toe dat meubelfabrikanten de normen kunnen nakomen zonder brandvertragende chemicaliën toe te voegen aan hun producten, maar de chemicaliën worden nog steeds veel gebruikt en ze blijven in de binnenomgeving.
Er zijn steeds meer zorgen dat sommige brandvertragers onbedoelde gevolgen kunnen hebben voor gezondheid en ontwikkeling bij kinderen, en deze studie draagt bij tot dat onderzoeksonderzoek.
De meest voorkomende soorten brandvertragers die in de gebouwde omgeving voorkomen, zijn broomdifenylethers (BDE's) en op basis van organofosfaat gebaseerde brandvertragers (OPFR's). OPFR's verschenen als een alternatief voor BDE's in een poging om enkele van de milieugebonden gezondheidsproblemen in verband met BDE's aan te pakken, die langdurig in het milieu blijven.
Uit het verleden onderzoek blijkt dat zowel BDE's als OPFR's gekoppeld zijn aan een slechtere cognitieve functie bij kinderen. Maar minder is bekend over de relatie tussen de brandvertragers en de sociale en emotionele gezondheid van kinderen, vooral tijdens de vroege kindertijd, een belangrijke ontwikkelingsperiode voor leren.
"De sociale vaardigheden die kinderen leren tijdens de kleuterschool, vormen de basis voor hun succes op school en ook voor hun sociale en emotionele gezondheid en welzijn later in het leven," zei Shannon Lipscomb, een universitair hoofddocent en leider van de menselijke ontwikkeling en familiewetenschappen Programma bij OSU-Cascades en een mede-auteur van de studie.
Voor dit onderzoek werkten het OSU-onderzoeksteam 92 Oregon-kinderen tussen 3-5 jaar aan om een zilveren siliconenband te dragen voor zeven dagen om de blootstelling aan brandvertragers te meten.
Het team omvatte Kile, Lipscomb; Megan McClelland en Megan MacDonald van het OSU College van Volksgezondheid en Human Sciences; Kim Anderson van de OSU College of Agricultural Sciences; En Andres Cardenas van de Harvard T.H. Chan School of Public Health en een doctorale afgestudeerde OSU. Het onderzoek werd ondersteund door OSU's Hallie E. Ford Center voor Gezonde Kinderen en Gezinnen en het Environmental Health Science Center bij OSU.
De polsbandjes, ontwikkeld door Anderson bij OSU, hebben een poreus oppervlak dat een cel nabootst, die chemicaliën absorbeert die mensen door hun omgeving blootstellen. Wanneer de polsbandjes worden teruggegeven, kan Anderson voor maximaal 1.200 chemicaliën screenen die kunnen ophopen. De polsband is een makkelijke en niet-invasieve manier om de chemische blootstelling van kinderen te onderzoeken.
De onderzoekers hadden ouders of zorgverleners volledige vragenlijsten over de sociodemografie en de thuisomgeving, en voorschoolse leraren hebben gedragsbeoordelingen voor elk deelnemend kind afgerond. In totaal hadden onderzoekers volledige data en polsbandresultaten voor 69 kinderen.
Hun analyse toonde aan dat alle kinderen blootgesteld werden aan een niveau van brandvertragende middelen. Kinderen die hogere blootstellingsgraden van OFPR hadden, lieten minder verantwoordelijk gedrag zien en meer agressie, verdriet, hyperactiviteit, onoplettendheid en pesten gedrag. Kinderen met een hogere blootstelling aan BDE's werden door hun leerkrachten als minder assertief gezien. Al deze sociale vaardigheden spelen een belangrijke rol in het vermogen van een kind om academisch en sociaal te slagen.
"We hebben deze koppelingen tussen brandvertragende en sociale gedrag van kinderen gedetecteerd, terwijl ze de verschillen in familiedemografie, thuisleeromgeving en tegenspoed beheersen," zei Lipscomb. "Dit suggereert dat brandvertragers een uniek effect hebben op de ontwikkeling, afgezien van de effecten van de vroege sociale ervaringen van kinderen."
Meer studie is nodig om de banden tussen brandvertragers en de sociale ontwikkeling van kinderen beter te begrijpen, aldus de onderzoekers. Zij zijn van plan om financiering te financieren voor een nieuwe studie die langere tijd doorloopt en overweegt hoe andere aspecten van het leven van kinderen het effect van vlamvertragers op hun ontwikkeling kunnen beïnvloeden. "De resultaten van dit onderzoek tot nu toe hebben mogelijke effecten voor het kind getoond Gezondheid en zorgt voor een grondiger onderzoek, "aldus Kile." Als wetenschappers sterk bewijzen vinden dat blootstelling aan brandvertragers het gedrag van kinderen beïnvloedt, kunnen we strategieën ontwikkelen die deze blootstellingen voorkomen en het leven van kinderen helpen verbeteren. Dit type volksgezondheid is nodig om Uitzoeken hoe de hoofdoorzaken van gedragsproblemen kunnen worden aangepakt die de schoolgereedheid en het algemene welzijn kunnen beïnvloeden. "Shannon T. Lipscomb, Megan M. McClelland, Megan MacDonald, Andres Cardenas, Kim A. Anderson, Molly L. Kile. Doorsnede studie van sociaal gedrag bij voorschoolse kinderen en blootstelling aan brandvertragers. Milieu Gezondheid, 2017; 16 (1) DOI: 10.1186 / s12940-017-0224-6
Reacties: