Kleurstof en uw darmen*
Een veel gebruikte kleurstof lijkt wellicht niet zo onschuldig als gedacht. Het betreft de stof titaan dioxide (E nummer 171), al dan niet in de vorm van nanodeeltjes. Titaan dioxide is een witte kleurstof die gebruikt wordt voor oppervlaktekleuring, als scheidingsmiddel om lagen in een product te scheiden en in tandpasta als witmaker. Titaan dioxide wordt veel gebruikt in kant en klare voeding maar ook in bijv.
medicijnen, snoep, kauwgom en brood. Uit een studie, uitgevoerd in het laboratorium, blijkt titaan dioxide het celoppervlak van de dunne darm doet verminderen waardoor bepaalde voedingstoffen zoals, ijzer, zink en vetzuren moeilijker opgenomen kunnen worden. Eenmalige inname had geen gevolgen doch dagelijks en langdurige inname deed het celoppervlak duidelijk verminderen.
Een recente, andere studie, laat zien dat chronische inname van titaan dioxide bij ratten de kans op darmontstekingen en darmkanker doet vergroten.
De studie.
(April 2017)
Food additive found in candy, gum could alter digestive cell structure and function
The ability of small intestine cells to absorb nutrients and act as a barrier to pathogens is "significantly decreased" after chronic exposure to nanoparticles of titanium dioxide, a common food additive found in everything from chewing gum to bread, according to research from Binghamton University, State University of New York.
Researchers exposed a small intestinal cell culture model to the physiological equivalent of a meal's worth of titanium oxide nanoparticles - 30 nanometers across - over four hours (acute exposure), or three meal's worth over five days (chronic exposure).
Acute exposures did not have much effect, but chronic exposure diminished the absorptive projections on the surface of intestinal cells called microvilli. With fewer microvilli, the intestinal barrier was weakened, metabolism slowed and some nutrients - iron, zinc, and fatty acids, specifically - were more difficult to absorb. Enzyme functions were negatively affected, while inflammation signals increased.
"Titanium oxide is a common food additive and people have been eating a lot of it for a long time - don't worry, it won't kill you! - but we were interested in some of the subtle effects, and we think people should know about them," said Biomedical Engineering Assistant Professor Gretchen Mahler, one of the authors of the paper.
"There has been previous work on how titanium oxide nanoparticles affects microvilli, but we are looking at much lower concentrations," Mahler said. "We also extended previous work to show that these nanoparticles alter intestinal function."
Titanium dioxide is generally recognized as safe by the U.S. Food and Drug Administration, and ingestion is nearly unavoidable. The compound is an inert and insoluble material that is commonly used for white pigmentation in paints, paper and plastics. It is also an active ingredient in mineral-based sunscreens for pigmentation to block ultraviolet light.
However, it can enter the digestive system through toothpastes, as titanium dioxide is used to create abrasion needed for cleaning. The oxide is also used in some chocolate to give it a smooth texture; in donuts to provide color; and in skimmed milks for a brighter, more opaque appearance which makes the milk more palatable.
A 2012 Arizona State University study tested 89 common food products including gum, Twinkies, and mayonnaise and found that they all contained titanium dioxide. About five percent of products in that study contained titanium dioxide as nanoparticles. Dunkin Donuts stopped using powdered sugar with titanium dioxide nanoparticles in 2015 in response to pressure from the advocacy group As You Sow.
"To avoid foods rich in titanium oxide nanoparticles you should avoid processed foods, and especially candy. That is where you see a lot of nanoparticles," Mahler said.
The research was supported by grants from the Binghamton University Research Foundation, the National Institutes of Health and the CONACYT Fellowship.
Article: Titanium dioxide nanoparticle ingestion alters nutrient absorption in an in vitro model of the small intestine, Zhongyuan Guo, Nicole J. Martucci, Fabiola Moreno-Olivas, Elad Tako, Gretchen J. Mahler, NanoImpact, doi: 10.1016/j.impact.2017.01.002 2017.
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Additief voor levensmiddelen gevonden in snoep, kon kauwgom spijsvertering cel structuur en functie te veranderen
Het vermogen van de dunne darm cellen om voedingsstoffen en dienen als een barrière voor ziekteverwekkers "aanzienlijk verminderd" na chronische blootstelling aan nanodeeltjes titaniumdioxide, een gemeenschappelijke additief in alles van kauwgom om brood, volgens onderzoek van Binghamton University, State University of New York.
De onderzoekers blootgesteld een dunne darm celcultuur model om de fysiologische equivalent van de moeite waard een maaltijd's van titanium oxide nanodeeltjes - 30 nanometer over - meer dan vier uur (acute blootstelling), of de moeite waard drie maaltijd van meer dan vijf dagen (chronische blootstelling).
Acute risico's had niet veel effect hebben, maar chronische blootstelling verminderde het absorberende projecties op het oppervlak van darmcellen genaamd microvilli. Met minder microvilli, de intestinale barrière verzwakt, metabolisme vertraagd en bepaalde nutriënten - ijzer, zink en vetzuren, in het bijzonder - waren moeilijker te absorberen. Enzymfuncties negatief beïnvloed, terwijl ontsteking signalen toegenomen.
"Titanium oxide is een gemeenschappelijk additief voor levensmiddelen en mensen zijn het eten van veel van het voor een lange tijd - maak je geen zorgen, het zal je niet doden - maar we waren alleen geïnteresseerd in een aantal van de subtiele effecten, en we denken dat mensen moet weten over hen," zei Biomedical engineering Assistant Professor Gretchen Mahler, een van de auteurs van het papier.
"Er is eerder werk over hoe titanium oxide nanodeeltjes invloed microvilli geweest, maar we zijn op zoek naar veel lagere concentraties," zei Mahler. "We hebben ook uitgebreid eerdere werk aan te tonen dat deze nanodeeltjes veranderen darmfunctie."
Titaandioxide wordt algemeen erkend als veilig door de Amerikaanse Food and Drug Administration en bij inslikken, is bijna onvermijdelijk. De verbinding een inert en onoplosbaar materiaal dat gewoonlijk wordt gebruikt voor witte pigmentatie in verven, papier en kunststoffen. Het is ook een actief ingrediënt in minerale zonnefilters voor pigmentatie aan ultraviolet licht te blokkeren.
Het kan echter de spijsvertering binnenkomen via tandpasta, zoals titanium dioxide wordt gebruikt om slijtage die nodig zijn voor het schoonmaken te creëren. Het oxide wordt ook gebruikt in wat chocolade om het een gladde textuur te geven; in donuts om kleur te bieden; en afgeroomde melk voor een heldere, opaak uiterlijk dat de melk beter verteerbaar maakt.
Een 2012 Arizona State University studie testte 89 gemeenschappelijke food producten, waaronder kauwgom, Twinkies, en mayonaise en vond dat ze bevatten allemaal titanium dioxide. Ongeveer vijf procent van de producten in die studie bevatte titaandioxide als nanodeeltjes. Dunkin Donuts gestopt met poedersuiker met titanium dioxide nanodeeltjes in 2015 in reactie op druk van de advocacy groep As You Sow.
"Om voedingsmiddelen die rijk zijn titaniumoxide nanodeeltjes te voorkomen moet u bewerkte voedingsmiddelen te vermijden, en vooral snoep. Dat is waar zie je veel van de nanodeeltjes," zei Mahler.
Het onderzoek werd gesteund door subsidies van de Binghamton University Research Foundation, de National Institutes of Health en de CONACYT Fellowship.
Reacties: