Oefeningen of operatie bij beschadigde meniscus?*
In de meeste gevallen lijkt een oefentherapie net zo goed of zelfs beter als een kijkoperatie bij een beschadigde meniscus zo blijkt uit een studie onder 140 Noren. De deelnemers aan de studie waren gemiddeld 50 jaar, vertoonden geen tekenen van artrose en hadden allen een door het ouder worden beschadigde meniscus. De helft van de deelnemers onderging een kijkoperatie en de andere helft volgende een bewegingsprogramma, drie maanden lang, 2 tot 3 keer per week oefeningen bij een fysiotherapeut. Na drie maanden en na twee jaar werden
spieren en kniefuncties beoordeeld. De deelnemers met het bewegingsprogramma scoorden hetzelfde m.b.t. pijn en bewegingsfuncties als de deelnemers in de operatiegroep, en zelfs beter op het gebied van spierspanning.
De studie.
(September 2016)
Exercise as effective as surgery for middle aged patients with knee damage
Study raises questions over widespread practice without supporting evidence.
Exercise therapy is as effective as surgery for middle aged patients with a common type of knee injury known as meniscal tear (damage to the rubbery discs that cushion the knee joint), finds a study in The BMJ this week.
The researchers suggest that supervised exercise therapy should be considered as a treatment option for middle aged patients with this type of knee damage.
Every year, an estimated two million people worldwide undergo knee arthroscopy (keyhole surgery to relieve pain and improve movement) at a cost of several billion US dollars. Yet current evidence suggests that arthroscopic knee surgery offers little benefit for most patients.
So researchers based in Denmark and Norway carried out a randomised controlled trial to compare exercise therapy alone with arthroscopic surgery alone in middle aged patients with degenerative meniscal tears.
A randomised controlled trial is one of the best ways for determining whether an intervention actually has the desired effect.
They identified 140 adults (average age 50 years) with degenerative meniscal tears, verified by MRI scan, at two public hospitals and two physiotherapy clinics in Norway. Almost all (96%) participants had no definitive x-ray evidence of osteoarthritis.
Half of the patients received a supervised exercise programme over 12 weeks (2-3 sessions each week) and half received arthroscopic surgery followed by simple daily exercises to perform at home.
Thigh muscle strength was assessed at three months and patient reported knee function was recorded at two years.
No clinically relevant difference was found between the two groups for outcomes such as pain, function in sport and recreation, and knee related quality of life. At three months, muscle strength had improved in the exercise group.
No serious adverse events occurred in either group during the two-year follow-up.
Thirteen (19%) of participants in the exercise group crossed over to surgery during the follow-up period, with no additional benefit.
"Supervised exercise therapy showed positive effects over surgery in improving thigh muscle strength, at least in the short term," say the authors. "Our results should encourage clinicians and middle aged patients with degenerative meniscal tear and no radiographic evidence of osteoarthritis to consider supervised structured exercise therapy as a treatment option."
How did this situation - widespread practice without supporting evidence of even moderate quality - come about, ask two experts in a linked editorial? "Essentially, good evidence has been widely ignored," say Teppo Järvinen at the University of Helsinki and Gordon Guyatt at McMaster University in Canada.
"In a world of increasing awareness of constrained resources and epidemic medical waste, what we should not do is allow the orthopaedic community, hospital administrators, healthcare providers, and funders to ignore the results of rigorous trials and continue widespread use of procedures for which there has never been compelling evidence," they conclude.
Article: Exercise therapy versus arthroscopic partial meniscectomy for degenerative meniscal tear in middle aged patients: randomised controlled trial with two year follow-up, Nina Jullum Kise, May Arna Risberg, Silje Stensrud, Jonas Ranstam, Lars Engebretsen, Ewa M Roos, The
BMJ, doi: 10.1136/bmj.i3740.
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Oefening zo effectief als chirurgie voor middelbare leeftijd patiënten met knie schade
Studie roept vragen op wijdverbreide praktijk zonder ondersteunend bewijs.
Oefentherapie is even effectief als chirurgie voor patiënten van middelbare leeftijd met een voorkomende vorm van knieblessure bekend als meniscusscheur (beschadiging van de rubberachtige schijven die het kniegewricht te vangen), vindt deze week een studie in het BMJ.
De onderzoekers wijzen erop dat toezicht oefentherapie moet worden beschouwd als een optie voor de behandeling van middelbare leeftijd patiënten met deze vorm van de knie schade.
Elk jaar, naar schatting twee miljoen mensen wereldwijd ondergaan knie arthroscopie (kijkoperatie om pijn te verlichten en te verbeteren beweging) voor een bedrag van enkele miljarden dollars. Toch is de huidige gegevens blijkt dat kniearthroscopie biedt weinig voordeel voor de meeste patiënten.
Dus onderzoekers gevestigd in Denemarken en Noorwegen uitgevoerd een gerandomiseerde gecontroleerde trial naar oefentherapie alleen te vergelijken met arthroscopische ingreep alleen middelbare leeftijd patiënten met een degeneratieve meniscus tranen.
Een gerandomiseerd onderzoek is een van de beste manieren voor het bepalen of een interventie daadwerkelijk het gewenste effect.
Zij identificeerden 140 volwassenen (gemiddelde leeftijd 50 jaar) met een degeneratieve meniscus tranen, geverifieerd door MRI-scan, op twee openbare ziekenhuizen en twee fysiotherapie klinieken in Noorwegen. Bijna alle (96%) deelnemers had geen definitieve x-ray bewijs van artrose.
De helft van de patiënten kreeg een begeleid trainingsprogramma gedurende 12 weken (2-3 sessies per week) en de andere helft kreeg arthroscopische ingreep, gevolgd door eenvoudige dagelijkse oefeningen uit te voeren thuis.
Dij spierkracht werd beoordeeld op drie maanden en de patiënt gerapporteerde knie functie werd opgenomen in twee jaar.
Geen klinisch relevant verschil werd gevonden tussen de twee groepen voor de uitkomsten zoals pijn, functie in de sport en recreatie, en knie-gerelateerde kwaliteit van leven. Op drie maanden, was spierkracht in de uitoefening groep verbeterd.
Geen ernstige bijwerkingen opgetreden in beide groepen tijdens de twee jaar follow-up.
Dertien (19%) van de deelnemers aan de oefening groep overgestoken om een operatie tijdens de follow-up periode, zonder extra voordeel.
"Toezicht oefentherapie toonden positieve effecten via chirurgie verbetering dijspier kracht, althans op korte termijn," zeggen de auteurs. "Onze resultaten moeten artsen en patiënten van middelbare leeftijd met een degeneratieve meniscus scheur en geen radiografisch bewijs van artrose aan te moedigen om toezicht gestructureerde oefentherapie beschouwen als een behandeling optie."
Hoe heeft deze situatie - wijdverspreide praktijk zonder ondersteunend bewijs van zelfs matige kwaliteit - tot stand komen, vragen twee deskundigen in een gekoppelde redactie? "In wezen, goed bewijs is op grote schaal genegeerd," zegt Teppo Järvinen aan de Universiteit van Helsinki en Gordon Guyatt aan McMaster University in Canada.
"In een wereld van toenemende bewustwording van beperkte middelen en epidemische medisch afval, wat we niet moeten doen is toestaan dat de orthopedische gemeenschap, ziekenhuis beheerders, zorgaanbieders en financiers om de resultaten van strenge proeven negeren en doorgaan wijdverbreide gebruik van procedures waarvoor is nog nooit zo overtuigend bewijs geweest, "concluderen zij.
Reacties: