De nadelen van nanodeeltjes in de voeding*
Aan voedselverpakkingen, producten voor persoonlijke verzorging en zelfs direct aan de voeding worden tegenwoordig meer en meer nanodeeltjes toegevoegd. Nog weinig is bekend van de gevaren van deze nanodeeltjes. Uit deze studie met dranken met nanodeeltjes blijkt nu dat deze deeltjes de organisatie en hoeveelheid van
microvilli doen aantasten. (Microvilli zijn microscopische uitstulpingen van het celmembraan die het oppervlak van cellen drastisch vergroten. Microvilli zijn te vinden in de brush border in de dunne darm. Door het grote oppervlak kan voedsel makkelijk worden opgenomen. Iedere microvill heeft zijn eigen ader, slagader en lymfevat voor de opname van grotere moleculen die niet goed in bloed oplossen zoals vetten.) Daardoor wordt de opname van voedingsstoffen in de darmen verstoord en de kans op diaree vergroot. Bovendien komen deze nanodeeltjes via het toilet ook weer in het watermilieu terecht alwaar ze voor gezondheidsproblemen bij het waterleven zorgen.
De studie.
(September 2014)
Scientists concerned that nanoparticles from dietary supplement drinks may reach environment
Nanoparticles are becoming ubiquitous in food packaging, personal care products and are even being added to food directly. But the health and environmental effects of these tiny additives have remained largely unknown. A new study now suggests that nanomaterials in food and drinks could interfere with digestive cells and lead to the release of the potentially harmful substances to the environment. The report on dietary supplement drinks containing nanoparticles was published in the journal ACS Sustainable Chemistry & Engineering.
Robert Reed and colleagues note that food and drink manufacturers use nanoparticles in and on their products for many reasons. In packaging, they can provide strength, control how much air gets in and out, and keep unwanted microbes at bay. As additives to food and drinks, they can prevent caking, deliver nutrients and prevent bacterial growth. But as nanoparticles increase in use, so do concerns over their health and environmental effects. Consumers might absorb some of these materials through their skin, and inhale and ingest them. What doesn't get digested is passed in urine and feces to the sewage system. A handful of initial studies on nanomaterials suggest that they could be harmful, but Reed's team wanted to take a closer look.
They tested the effects of eight commercial drinks containing nano-size metal or metal-like particles on human intestinal cells in the lab. The drinks changed the normal organization and decreased the number of microvilli, finger-like projections on the cells that help digest food. In humans, if such an effect occurs as the drinks pass through the gastrointestinal tract, these materials could lead to poor digestion or diarrhea, they say. The researchers' analysis of sewage waste containing these particles suggests that much of the nanomaterials from these products are likely making their way back into surface water, where they could potentially cause health problems for aquatic life.
De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)
Betrokken wetenschappers die nanodeeltjes vanuit voedingssupplement drankjes omgeving kan bereiken
Nanodeeltjes worden steeds alomtegenwoordig in de verpakking van levensmiddelen, producten voor persoonlijke verzorging en worden zelfs toegevoegd aan levensmiddelen direct. Maar de gezondheid en milieu-effecten van deze kleine toevoegingen zijn grotendeels onbekend gebleven. Een nieuwe studie suggereert nu nanomaterialen in levensmiddelen en dranken kunnen interfereren met de spijsvertering cellen en leiden tot het vrijkomen van de potentieel schadelijke stoffen in het milieu. Het verslag over voedingssupplement dranken met nanodeeltjes werd gepubliceerd in het tijdschrift ACS Sustainable Chemistry & Engineering.
Robert Reed en collega's merken dat eten en drinken fabrikanten gebruiken nanodeeltjes in en op hun producten om vele redenen. In verpakking, kunnen zij zorgen voor de sterkte, controleren hoeveel lucht krijgt in en uit, en houden ongewenste microben op de baai. Als additieven aan eten en drinken, kunnen ze aankoeken te voorkomen, leveren voedingsstoffen en voorkomen de groei van bacteriën. Maar zoals nanodeeltjes verhogen in gebruik, dus zorgen over hun gezondheid en milieu-effecten te doen. Consumenten kunnen absorberen een deel van deze materialen door hun huid, en inhaleren en inslikken. Wat niet verteerd wordt doorgegeven in de urine en ontlasting op de riolering. Een handvol van de eerste studies over nanomaterialen suggereren dat ze schadelijk kunnen zijn, maar Reed's team wilde een kijkje te nemen.
Ze testten de effecten van acht commerciële dranken met nano-afmetingen metaal of metaal-deeltjes menselijke intestinale cellen in het lab. De drankjes verandert de normale organisatie en daalde het aantal microvilli, vinger-achtige uitsteeksels op de cellen die helpen voedsel te verteren. In de mens, als zo'n effect optreedt als de drank door het maagdarmkanaal, kunnen deze materialen leiden tot slechte spijsvertering of diarree, zeggen ze. Analyse van afvalwater afval dat deze deeltjes de onderzoekers suggereert dat een groot deel van de nanomaterialen uit deze producten zijn waarschijnlijk hun weg terug naar het oppervlaktewater, waar ze mogelijk gezondheidsproblemen voor aquatische leven kunnen leiden.
Reacties: