De helft van de medische behandelingen is zinloos
Amper de helft van de huidige medische behandelingen levert aantoonbare gezondheidswinst op. Net om die reden gaan Nederlandse dokters ‘beter-niet-doenlijstjes’ opstellen met behandelingen waarvoor geen wetenschappelijk bewijs bestaat dat ze patiënten beter maken. Ook ons land is daarmee bezig. De Nederlandse artsen volgen het voorbeeld van buitenlandse collega’s die onlangs zijn gestart met het ernstig evalueren van tal van medische behandelingen. Daaruit is al gebleken dat vele behandelingen niet op wetenschap zijn gestoeld, maar eerder op gezond verstand, intuďtie, empathie en soms zelfs op bedrijfseconomie. ‘Een investering in apparatuur moet immers worden terugverdiend’, zo meldt de Nederlandse Volkskrant.
Bedoeling is nu dat Nederlandse artsen-specialisten ‘verstandige keuzes’ publiceren, behandelingswijzen waarvoor keihard wetenschappelijk bewijs bestaat. Dat is niet alleen in het belang van de patiënt, maar ook voordelig voor de overheidsschuld. Zo heeft hoogleraar gynaecologie Ben Willem Mol uitgerekend dat ongeveer de helft van de 800 miljoen euro die jaarlijks wordt uitgegeven in de verloskunde en de gynaecologie, naar behandelingen gaat waarvan we niet weten of ze echt helpen.
Ook in België worden behandelingswijzen regelmatig kritisch tegen het licht gehouden, ‘om te controleren of deze behandeling wel zijn geld waard is’. Dat beklemtoont het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg, al werken ze daar nog niet met lijstjes.
‘Zo hebben we onlangs nog geadviseerd dat prostaatkanker niet altijd meteen moet worden aangepakt, maar dat het vaak beter is nog wat af te wachten’, zegt woordvoerster Gudrun Briat. ‘We hebben ook een kritisch rapport uitgestuurd over dure ziekenhuisrobots. In veel gevallen was niet aan te tonen dat deze robots het werk beter uitvoeren dan gewone chirurgen. Ziekenhuizen kopen de machines omdat ze niet willen onderdoen voor een naburig ziekenhuis dat ook zo’n robot heeft.’
Elke patiënt anders
Toch waarschuwt Briat ervoor dat zulke onderzoeken moeilijk en tijdrovend zijn. ‘Bovendien is elke patiënt anders. Het is niet omdat in de meerderheid van de gevallen een behandeling niet zou aanslaan, dat elke patiënt die behandeling moet worden ontzegd. Vandaar dat werken met lijstjes van behandelingen die wel of niet kunnen, toch ook risico’s inhoudt.’
Nieuwsblad.be (Februari 2014)
Reacties: