Home / Nieuws / ...

Bewegen tegen en bij kanker*
Veel bewegen zowel voor als na het krijgen van kanker doet de kans op overleven aanzienlijk verbeteren, zo blijkt uit een langjarige studie onder ruim 150.000 mensen. Iedere dag 2-3 uur wandelen of een vergelijkbare activiteit doet de kans op doodgaan met wel 40% afnemen. (April 2013)

Walking Improves Cancer Outcomes
Hello, everyone. This is John Marshall for Medscape. Let me ask you a question: How much exercise did you get this week? I am in training with a team for a big, long race. We are exercising to get ready for that, so last week I ran almost 14 miles total. I was quite proud of myself. (I am hurting so much this week that I can't run at all, but that's another story.)
What do you think about running, exercise, and physical activity and your risk of developing cancer? A lot of data is emerging on this subject. Just in the last few months, 2 very interesting studies have been published on the relationship between exercise, physical activity, body mass index, and colorectal cancer. I thought it would be useful to pause and think about this a bit.
The data from the larger of these studies[1] come from Harvard's Nurses' Health Study and the Health Professionals Follow-Up Study. It includes roughly 150,000 people. Every year these participants receive a long survey asking, for example, "How much broccoli do you eat? How much exercise do you get?" In essence, the answers provide a snapshot of participants' nutrition and exercise for the whole year. Of course, we assume that these people are pretty good reporters and give us pretty good data, although if you asked me today how much exercise I get I would say a lot, whereas if you had asked me a few months ago, I might have answered differently. So, there is an innate problem with this kind of survey data but they overcome that with size. Around 150,000 people were involved in the larger study, and 2300 people were involved in the other.
The Beta-catenin Connection
Let me focus on the one from the Harvard group first. Of the 150,000 people surveyed, 861 patients developed colon cancer. This group of 861 patients with colon cancer has been studied several times, but in this analysis, investigators looked at the Wnt/beta-catenin pathway that was measured within their tumors and then cross-referenced that with physical activity and body mass index.
They found that body mass index and physical activity correlated with the kind of cancer you got. If you did not have this Wnt/beta-catenin pathway upregulated and you had a high body mass index, you were at higher risk for the tumor being beta-catenin-negative.
[This suggests the possibility of] a metabolic reason or a gene pathway linking overweight and inactivity with the kind of colon cancer a person develops. This is great science and great for hypothesis generation. Would I start testing everyone's tumor for this? No. It is more of a mechanistic kind of study.
Walking Improves Outcomes
The second study[2] is "ready for prime time" and applicable in your clinic if you are not doing it already. In this study, published in the Journal of Clinical Oncology in January, investigators identified 2300 people [with invasive, nonmetastatic colorectal cancer] and measured how much exercise they got before and after their diagnosis. This is fascinating data, showing that those people who were more physically active both before and after their diagnosis of colon cancer had much better outcomes.
These patients needed only a minimum 8.75 MET (metabolic equivalent) hours of recreational exercise per week, or the equivalent of 150 minutes a week of physical activity -- basically, walking. So, I often prescribe a dog for patients because they will have to walk their dog. Insurance won't cover that, by the way. We have tried.
If you engage in that much physical activity before and after [a colon cancer diagnosis] the risk reduction [in all-cause mortality] is 0.58. That is better than any chemotherapy we have ever given to anyone. Physical activity after diagnosis, and certainly pre- and post-, is better, but even if you just pick it up afterwards, you will have a significant improvement in outcome. If you are a couch potato and do not exercise, your risk goes the other way, to risk escalation, with a 1.36 hazard ratio [for all-cause mortality].
Exercise should be an important part of every discussion that we have with patients with colorectal cancer. I think the same type of data is available in breast cancer. Whenever I have finished with adjuvant therapy in a patient, I give them this talk. I prescribe the dog and make sure they exercise. I know my colleagues around the country do this as well. You need to harp on patients: "Now is the time for intensive physical activity. You always said that you wanted to get in shape. Well, now is a good time to do it, and with good reason, because the magnitude of benefit of the physical activity may be, in fact, greater than the magnitude of chemotherapy."
The next time you find yourself in one of those difficult conversations with patients who have stage 2 colon cancer and want chemotherapy or something additional, perhaps recommend exercise instead. Better benefit, maybe, than chemotherapy.
This is John Marshall for Medscape. Go and get yourselves some Nikes instead of chemotherapy.
References
1. Morikawa T, Kuchibal A, Lochhead P, et al. Prospective analysis of body mass index, physical activity, and colorectal cancer risk associated with β-catenin (CTNNB1) status. Cancer Res. 2013;73:1600-1610.
2. Campbell PT, Patel AV, Newton CC, et al. Associations of recreational physical activity and leisure time spent sitting with colorectal cancer survival. J Clin Oncol. 2013;31:876-885. 
Medscape Oncology © 2013 WebMD, LLC 

De door de computer vertaalde Engelse tekst (let op: gelet op de vaak technische inhoud van een artikel kunnen bij het vertalen wellicht vreemde en soms niet helemaal juiste woorden en/of zinnen gevormd worden)

Wandelen Verbetert Resultaten van Kanker
Hallo, iedereen. Dit is John Marshall voor Medscape. Laat me je een vraag stellen: Hoeveel beweging heb je deze week? Ik ben in opleiding met een team voor een grote, lange race. We trainen om klaar voor die te krijgen, dus vorige week liep ik bijna 14 mijlen totaal. Ik was heel trots op mezelf. (Ik ben pijn zo veel deze week dat ik niet kan draaien ', maar dat is een ander verhaal.)
Wat vind je van lopen, oefening en lichamelijke activiteit en het risico op kanker? Veel van de gegevens is in opkomst over dit onderwerp. Alleen in de laatste paar maanden hebben 2 zeer interessante studies gepubliceerd over de relatie tussen lichaamsbeweging, lichamelijke activiteit, body mass index, en colorectale kanker. Ik dacht dat het nuttig zou zijn om te pauzeren en te denken over dit een beetje.
De gegevens van de grootste van deze studies [1] komen van Harvard Nurses 'Health Study en de Health Professionals Follow-up Study. Het omvat ongeveer 150.000 mensen. Elk jaar deze deelnemers ontvangen een lange enquête vragen, bijvoorbeeld, "Hoeveel broccoli eet je? Hoeveel beweging krijg je?" In essentie, de antwoorden geven een momentopname van voeding en beweging voor het hele jaar deelnemers '. Natuurlijk gaan we ervan uit dat deze mensen zijn vrij goed verslaggevers en geven ons vrij goed data, maar als je me vandaag gevraagd hoeveel beweging krijg ik ik zou zeggen veel, terwijl als je me een paar maanden geleden gevraagd had, zou ik verschillend beantwoord. Er is dus een aangeboren probleem met dit soort enquêtegegevens maar ze overwinnen die met grootte. Ongeveer 150.000 mensen betrokken bij de grotere studie en 2300 mensen betrokken bij de andere.
De Beta-catenine Connection
Laat me focussen op de een van de Harvard-groep eerste. Van de 150.000 mensen ondervraagd, 861 patiënten ontwikkelden darmkanker. Deze groep van 861 patiënten met darmkanker is meerdere malen onderzocht, maar in deze analyse, de onderzoekers gekeken naar de Wnt / beta-catenine route die werd gemeten binnen hun tumoren en vervolgens kruisverwijzingen die met fysieke activiteit en body mass index.
Zij vonden dat de body mass index en fysieke activiteit gecorreleerd met de soort kanker je hebt. Als u niet over deze Wnt / beta-catenine route upregulated en u een hoge body mass index had, was je een hoger risico op de tumor zijn beta-catenine-negatief.
[Dit suggereert de mogelijkheid van] een metabole oorzaak of een gen pad koppelen overgewicht en inactiviteit met het soort van darmkanker een persoon zich ontwikkelt. Dit is geweldig wetenschap en geweldig voor hypothese generatie. Ik zou beginnen met het testen van iedereen tumor voor dit? Nee, het is meer een mechanistische soort studie.
Wandelen verbetert resultaten
De tweede studie [2] is "klaar voor prime time" en in uw kliniek van toepassing als je het niet al doet. In deze studie, gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology in januari, identificeerden de onderzoekers 2.300 mensen [met invasieve, nonmetastatic colorectale kanker] en gemeten hoeveel beweging ze kregen voor en na hun diagnose. Dit is fascinerend gegevens, waaruit blijkt dat mensen die meer lichamelijk actief waren zowel voor als na hun diagnose van darmkanker hadden veel betere resultaten.
Deze patiënten had slechts een minimale 8.75 MET (metabole equivalent) uren van recreatieve lichaamsbeweging per week, of het equivalent van 150 minuten per week aan lichaamsbeweging - in principe, wandelen. Dus, ik schrijven vaak een hond voor patiënten, omdat ze zullen moeten hun hond lopen. Verzekering dekt niet dat, door de manier waarop. We hebben geprobeerd.
Als u zich in dat veel fysieke activiteit voor en na [a darmkanker diagnose] de risicoreductie [in mortaliteit door alle oorzaken] is 0.58. Dat is beter dan een chemotherapie die we ooit hebben gegeven aan iedereen. Lichamelijke activiteit na de diagnose, en zeker pre-en post-, is beter, maar zelfs als je gewoon oppakken daarna, zal je een significante verbetering van de uitkomst te hebben. Als je een couch potato en niet uit te oefenen, uw risico gaat de andere kant op, om escalatie te riskeren, met een hazard ratio 1,36 [voor mortaliteit door alle oorzaken].
Oefening moet een belangrijk onderdeel van elke discussie die we hebben met patiënten met colorectale kanker. Ik denk hetzelfde type zijn beschikbaar in borstkanker. Telkens als ik klaar ben met adjuvante therapie bij een patiënt, ik geef ze dit gesprek. Ik schrijf de hond en zorg ervoor dat ze uitoefenen. Ik weet dat mijn collega's in het hele land doen dit ook. Je moet harp op patiënten:.. "Nu is het tijd voor intensieve lichamelijke activiteit Je zei altijd dat je wilde in vorm te krijgen Nou, nu is een goed moment om het te doen, en met goede reden, omdat de omvang van het voordeel van de fysieke activiteit kan in feite groter dan de omvang van chemotherapie. "
De volgende keer dat je jezelf in een van die moeilijke gesprekken met patiënten met stadium 2 darmkanker en wil chemotherapie of iets extra's, misschien wel raden oefening plaats. Beter voordeel, misschien, dan chemotherapie.
Dit is John Marshall voor Medscape. Gaan en jezelf een aantal Nikes in plaats van chemotherapie.

Printen