Eczeem als kind, eczeem als puber?
Erfelijke aanleg en eerdere sensitisatie voor inhalatieallergenen zijn de belangrijkste factoren die bepalen of adolescenten tussen de 16 en 20 jaar (opnieuw) constitutioneel
eczeem krijgen of er last van houden. Bekende risicofactoren voor eczeem op jongere leeftijd – zoals borstvoeding, crèchebezoek, blootstelling aan tabaksrook of het hebben van broertjes en zusjes – spelen dan geen meetbare rol meer.
Dat blijkt uit een analyse van Astrid Peters et.al. van follow-up van een groot cohort van Duitse kinderen (J Allergy Clin Immunol. 2010;126:590-5). De 2857 tieners die werden geïncludeerd, waren eerder onderzocht met onder meer een huidtest toen zij tussen de 9 en 11 jaar oud waren.
Van hen hadden 2142 op dat moment nooit eczeem gehad en het later ook niet gekregen. Bij 397 adolescenten waren de huidproblemen overgegaan. Er waren 48 nieuwe gevallen van eczeem, 202 tieners bij wie het eczeem nooit weg was geweest en 68 bij wie het was teruggekomen.
Een (vakantie)baantje in de zorg, de schoonmaak of een bakkerij droeg in de multivariate analyse bij aan de incidentie en de persistentie van eczeem. Als alle factoren los van elkaar werden bekeken, was dit effect echter niet significant. Het is dus de vraag of het effect groot en zeker genoeg is om zulke baantjes actief af te raden. De onderzoekers vinden overigens van wel.
De kans dat in de adolescentie voor het eerst eczeem de kop opsteekt is dus klein, maar met 1,7% niet nul. Aanwezigheid van alle risicofactoren (onder meer een hoge sociaaleconomische status, ouders met een allergie, een risicobaantje, positieve huidtest) verhoogde die kans tot 21,4% (95%-BI: 1,8-80,2). Bij jongeren die als kind eczeem hadden, was de kans vanzelfsprekend groter. Zonder risicofactoren was de kans op terugkeer dan wel persistentie van het eczeem bij hen respectievelijk 9,3% en 28,3%; mét alle risicofactoren 81,7% (terugkeer) en 87,6% (persistentie).
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:C696 (Oktober 2010)
Reacties:
