Geen XMRV, maar ander virus bij chronisch vermoeide patiënten
Amerikaanse wetenschappers voegen in PNAS een nieuw hoofdstuk toe aan het boek over de mogelijk virale oorzaak van het
chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS). Shyh-Ching Lo et al. troffen echter niet het verdachte retrovirus XMRV (xenotroop muizenleukemie gerelateerd virus) aan bij CVS-patiënten, maar wel DNA van andere muizenleukemievirussen (MLV’s).
Eind 2009 verscheen in Science een publicatie waarin Lombardi et al. schreven dat 67% van de CVS-patiënten in hun onderzoek XMRV in het bloed had, versus slechts 3,7% van de gezonde controlegroep. In de daaropvolgende periode waren 4 andere onderzoeken uit de VS, het VK en Nederland echter niet in staat het onderzoek te repliceren: zij ontdekten geen XMRV-DNA bij CVS-patiënten en ook niet bij gezonde personen.
Lo en collega’s van de Food and Drug Administration, Harvard Medical School en National Institutes of Health analyseerden 41 bloedmonsters van 37 patiënten met CVS. Bij 32 patiënten (86,5%) vonden de onderzoekers DNA van MLV-achtige virussen in het bloed, en bij 3 van 44 (6,8%) gezonde bloeddonoren. Van 8 patiënten waren 15 jaar oude bloedmonsters beschikbaar; 7 van hen waren ook na 15 jaar nog positief voor MLV. De onderzoekers vonden geen enkel spoor van XMRV-DNA.
Het aantonen van virus-DNA bij chronisch vermoeide patiënten wil nog niet zeggen dat MLV de oorzaak is van het vermoeidheidssyndroom. De verschillende bevindingen van de diverse onderzoeken zijn volgens de onderzoekers mogelijk te verklaren door geografische verschillen, verschillen tussen patiënten of door een grote variatie aan virussen in combinatie met de gebruikte opsporingsmethoden.
Valerie Courgnaud van de universiteit van Montpellier (Frankrijk) en collega’s schrijven in een commentaar dat interventiestudies nodig zijn om de causaliteit echt te bewijzen, net zoals dat ging met het aantonen van Helicobacter pylori als de oorzaak van maagzweren. Zij denken dat de tijd nu rijp is voor CVS-trials met antivirale middelen
(PNAS.
doi:10.1073/pnas.1007944107).
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:C672 (September 2010)
Reacties:
