Detectiemethode op genetische gemanipuleerde voeding onvoldoende.
De methodes die gebruikt worden om genetisch gemanipuleerde organismen of GGO's op te sporen in voeding, zijn niet waterdicht. Dat zegt dr. ir. Nicolas Gryson van de Hogeschool Gent.
Hij
onderzocht de kwaliteit van de meest courant gebruikte analysemethodes bij
koekjes, brood, sojaolie en chocolade. Hij besluit "dat er belangrijke
tekortkomingen zijn in de huidige detectiemethoden en hun
"betrouwbaarheid".
Europa
laat GGO's in voedingsmiddelen onder beperkte voorwaarden toe. Eén daarvan is
dat op het etiket moet vermeld staan dat er GGO's in het product zitten.
"Dit systeem van reglementering werkt uiteraard slechts in de mate dat het
mogelijk is om GGO's op te sporen in levensmiddelen", aldus Gryson.
De
Europese Unie is veel strenger op dit gebied dan bijvoorbeeld de Verenigde
Staten. Europa staat dan ook onder grote druk om meer GGO's in voeding
toe te laten. Daarom hebben we er alle baat bij de analysemethodes om die
organismen op te sporen, verder op punt te stellen, zegt Gryson.
Gryson
deed het onderzoek voor zijn doctoraat aan de vakgroep
levensmiddelenwetenschappen en technologie: "De analyse en etikettering
gebeurt vandaag op het eindproduct dat in de supermarkt ligt. DNA wordt
afgebroken tijdens het productieproces en dat maakt dat GGO soms niet meer te
detecteren is in het eindproduct", aldus Gryson.
"In
chocolade zit bijvoorbeeld 0,6 procent sojalecithine. Dat is veel te weinig om
nog te kunnen detecteren op het einde van de rit. Ik zeg niet dat de soja in
chocolade vandaag al besmet is met GGO's. Maar als dat zo zou zijn, kunnen we het niet
opsporen met de analysemethodes die Europa voorstelt."
"De
wetgeving zegt inderdaad dat als het moeilijk wordt om GGO's terug te vinden in
het eindproduct, we dan de ingrediënten moeten traceren. Maar eigenlijk zouden
we beter in alle gevallen de ingrediënten onderzoeken en labelen, in plaats van
het eindproduct. (Dec.
2006) (Opm. Als u geen GGO's in uw
voeding wenst heeft u een extra uitdaging want zoals de regelgeving nu is zullen
er zeker, niet op het etiket vermelde, GGO's in de voeding zitten. Zo is vorige
week in Nederland nog vastgesteld, niet door de overheid maar door een
laboratorium in opdracht van Greenpeace, dat pakken rijst van het merk Silvo
zowel gewone rijst als genetisch gemanipuleerde rijst bevatten. Door
genetische manipulatie worden planten bestand gemaakt tegen een
onkruidbestrijdingsmiddel. Hierdoor kunnen boeren bij de teelt alles wat op hun
akker groeit doodspuiten, zonder dat de rijstplanten hier last van hebben. Dat
is funest voor de biodiversiteit. Daarnaast bestaan er grote zorgen over de
gevaren voor mens en dier wanneer ze aan grote hoeveelheden van het
onkruidbestrijdingsmiddel worden blootgesteld.