Vegetarische visolie

De olie uit algen is net zo gezond als de olie uit vis. Dat blijkt uit de experimenten in reageerbuizen en met proefdieren die een promovendus aan Wageningen Universiteit heeft uitgevoerd. Zijn onderzoek is gepubliceerd in Food & Chemical Toxicology.

‘De belangstelling voor visolie groeit nog steeds’, zegt ir. Vincent van Beelen, die op de leerstoelgroep Toxicologie werkt aan zijn promotieonderzoek. ‘Een kleine hoeveelheid van de omega-3-vetzuren uit vis vermindert de kans op darmkanker en hart- en vaatziekten. Maar de zeeën waar visolie uit moet komen zijn overbevist en verontreinigd. Daarom is dit onderzoek goed nieuws.’
Omega-3-vetzuren zitten niet alleen in vis. Dezelfde vetzuren zitten ook in microalgen, eencellige organismen als Crypthecodinium cohnii en Nitzschia laevis, en die kunnen in bioreactoren worden gekweekt. Vegetarische visolie, gewonnen uit algen, is al op de markt, maar of die algenolie even effectief was als olie uit vis was nog niet duidelijk. Daarom bestudeerde Van Beelen het effect van algenolie op menselijke darmkankercellen.
Van reguliere visolie was al bekend dat die niet schadelijk is voor gezonde cellen, maar ronduit giftig kan zijn voor kankercellen. Van Beelen ontdekte dat algenolie in hoge concentraties voor kankercellen net zo giftig is als reguliere visolie. In lagere concentraties was algenolie bovendien net zo goed als visolie in staat de ontwikkeling van de kankercellen af te remmen. ‘We hebben ook proeven gedaan met ratten’, zegt Van Beelen. ‘Daaruit bleek dat beide soorten olie even goed in staat zijn het ontstaan van een voorstadium van darmkanker te voorkomen.’
Eerder dit jaar publiceerde de promovendus in FEBS Letters een onderzoek waarin hij met genomicstechnologie ontrafelde hoe omega-3-vetzuren precies beschermen tegen kanker. ‘Eerst moeten de vetzuren oxideren’, zegt Van Beelen. ‘Daardoor prikkelen ze in de cel het electrophile-responsive element (EpRE). Dat zorgt ervoor dat de cellen meer anti-oxidanten aanmaken, en mechanismen activeren die potentieel gevaarlijke verbindingen afvoeren.’ Het komt erop neer dat de vetzuren cellen in alarmtoestand brengen, zegt Van Beelen. ‘Daardoor zijn de cellen paraat als er echt iets fouts gebeurt.’
Wageningen UR 
(Jan. 2007) 

 

 

 

 

    Printen