Printen
Vitaminentherapie nu wetenschappelijk bevestigd.
Decennia geleden, in 1968 om precies te zijn, ontwikkelde
tweevoudig Nobelprijswinnaar Linus Pauling het orthomoleculaire concept, waarin
hij uitlegde waarom mensen hogere doses vitaminen nodig hadden. Hij legde vooral
de nadruk op vitamine C, waarvan hij vond dat minstens 2000 mg per dag nodig
was, het equivalent van ca. 100 sinaasappels. Hij stelde dat lichaamsfuncties
beter verliepen wanneer aan de lichaamscellen de optimale concentraties van
voedingsstoffen werden gegeven, van vitaminen en mineralen dus. Hij stelde zelfs
dat met de hogere doses genetische onvolkomenheden gecorrigeerd konden worden.
Dit orthomoleculaire concept dat in de geneeskunde nog nauwelijks toepassing
vindt, is nu in een wetenschappelijk artikel van maar liefst 42 pagina's in het
meest gerenommeerde voedingstijdschrift in de wereld, de American Journal of
Clinical Nutrition (april 2002), opnieuw beschreven door dr. Bruce Ames. Deze
Ames is ook geen vreemde in de wetenschappelijke wereld. Hij is de uitvinder van
de zogenaamde amestest, waarmee stoffen op hun kankerverwekkendheid kunnen
worden onderzocht. Ames verwierf hiermee in de jaren zeventig grote bekendheid.
Hij vertelt in feite hetzelfde als Pauling en noemt Pauling ook in zijn artikel.
Maar Ames verbreedt de basis van Paulings concept aan de hand van vele
voorbeelden uit de recente wetenschappelijke
literatuur. Hiermee is mogelijk (hopelijk) een grote stap voorwaarts gezet in de
acceptatie van preventie en behandeling van ziektes met vitaminen en mineralen.
Ook de toepassing van een foliumzuursupplement om het risico van een baby met
open ruggetje te verkleinen, is hiermee in een nog duidelijker perspectief
geplaatst. Het is nu eenmaal zo dat de genetische code bij sommige vrouwen niet
volmaakt is, waardoor dit risico is verhoogd. Dit kan door een hogere dosis
foliumzuur als het ware gecorrigeerd worden. Dit is slechts één voorbeeld. Zo
zijn er vele. Ames geeft in zijn artikel vijftig ziektes, variërend van een
open ruggetje, dementie, hartziekten, risico van bepaalde vormen van kanker (met
vitamine B2) tot het syndroom van Down (mongolisme)... Sommige dingen moeten om
geaccepteerd te worden op het juiste moment gezegd worden. Pauling was destijds
met zijn visionaire gedachte veel te vroeg. Toch zou het artikel van Ames niet
geschreven zijn wanneer Pauling dat al niet meer dan dertig jaar geleden had
geschreven. Ames heeft nu het juiste moment gekozen. Het kan in de
wetenschappelijke wereld een positieve stimulans geven, waardoor onderzoekers
nog meer in deze richting hun onderzoeken zullen gaan opzetten. Toepassing ervan
in de dagelijkse geneeskunde zal daarna echter pas ingang vinden. En dan zijn we
wel weer een tiental jaren verder. Deze nieuwe ontwikkeling kan wel grote
gevolgen hebben voor het gehele gezondheidszorgsysteem. Symptoombestrijding zal
minder belangrijk worden en de gezondheid en
ziekte van de mens zal meer holistisch benaderd worden. Niet meer bij de arts op
het spreekuur na tien minuten consult met een receptje de deur uit naar de
apotheek, maar naar het laboratorium om uit te vinden waar de zwakke schakels
zich in het lichaam bevinden. En die dan corrigeren met één of meer vitaminen
en/ of mineralen in een hogere dosis. (juni 2002)